بررسی رژیم غذایی فسفولیپیدها بر روی برخی از پارامترهای خونی بچه ماهی فیل (Huso huso)

مجله علوم تکثیر و ابزی پروری

مقاله 1، دوره 4، شماره 11، اسفند 1395، صفحه 11-20   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمودرضا ابراهیم نژاد¹؛ چی رس ابن سعد^{* 2}؛ عبدالمحمد Abdolmohammad³

¹گروه آبزی پروری، اداره کل شیلات مازندران، بابلسر، ایران

²دانشگاه پوترا مالزی

³گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران

چکیده

این تحقیق به منظور تعیین تأثیر سطوح  مختلف فسفولیپیدها phospholipids (PL) در رژیم غذایی  بر پارامترهای خون بچه ماهی خاویاری (فیل ماهی) انجام گردید. بچه ماهیان با رژیم غذایی فرموله شده در چهار سطح مختلف رژیم غذایی PL:  (D1) 0،  (D2) 2،  D3)) 4  و (D4) 6% تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش (56 روز)، نتایج آزمایش نشان داد که تفاوت معنی­داری در متوسط غلظت هموگلوبین گلبول قرمز ​​(MCHC) مشاهده گردید(P <0.05). رژیم غذایی D2 (2٪ PL) بالاترین MCHC به میزان g / dl 33.3 بود. تفاوت معنی داری در دیگر پارامترهای خونی مانند: گلبول­های قرمز خون (RBC)، هماتوکریت (HCT)، متوسط ​​گلبول قرمز (MCH)، متوسط ​​حجم گلبول قرمز (MCV)، و گلبول­های سفید خون (WBC)  وجود نداشت(P> 0.05). بالاترین میزان RBC در تیمار D2 بمیزان  07/1 (cells/l)  و کمترین در تیمار D1 بمیزان 86/0 (cells/l)  مشاهده گردید. بالاترین و پائین­ترین میزان درصد هماتوکریت به ترتیب (تیمار D3) و (تیمار D1)  بمیزان 33/26 و 00/25 % بود. بالاترین و پائین ترین میزان میانگین حجم گلبول به ترتیب (تیمار D1)  و (تیمار D2)  بود. همچنین اندازه گیری گلبول­های سفید خون فیل ماهی مانند لنفوسیت ها، مونوسیت، نوتروفیل، ائوزینوفیل  با  سطوح مختلف فسفولیپیدها در رژیم غذایی نشان داد که تفاوت معنی­داری (P> 0.05) در میان تیمارها وجود ندارد. بالاترین میزان درصد لنفوسیت و مونوسیت در تغذیه ماهی D2 رژیم غذایی با مقادیر 67/71٪ و 67/3٪  بدست آمد. در حالی که بالاترین میزان نوتروفیل، ائوزینوفیل ماهیان در تیمار D1 و D4 بمیزان 33/21 درصد و 33/8 درصد بوده است. در نتیجه این تحقیق نشان داد اضافه کردن  فسفولیپیدها در رژیم غذایی می تواند تأثیر قابل توجهی در برخی از فاکتور های خونی بچه ماهیان خاویاری فیل ماهی نداشته است.

کلیدواژه‌ها

فسفولیپیدها؛ تغذیه؛ هماتولوژی؛ فیل ماهی (Huso huso)

مراجع