اثر رنگدانه آستازانتین روی رشد و میزان بازماندگی پیش مولد میگوی پاسفید( Litopenaeus vannamei ) در شرایط خارج از فصل

فصلنامه علمی-پژوهشی آبزیان و شیلات

مقاله 4، دوره 6، شماره 23، مهر 1394، صفحه 37-45   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

قنبر سیرپور^* ؛ علیرضا سالار زاده؛ فلورا محمدی زاده

چکیده

در این مطالعه، اثر رنگدانه آستازانتین روی رشد )افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، وزن پایانی(، بازماندگی و ارزیابی رنگدانه
آستازانتین موجود در بدن پیش مولد میگوی پا سفید ) Litopenaeus vannamei ( با میانگین وزن اولیه 5/ 0± 30 بررسی شد.
آزمایش بر اساس یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار غذایی ) 0 ، 100 ، 200 ، 400 میلی گرم آستازانتین در کیلوگرم جیره( در 3
تکرار اجرا گردید. میگو چهار بار در روز و به مدت 60 روز در دمای 2/ 0± 30 ، اکسیژن محلول ) 04 / 0± 2/ 5 میلی گرم در لیتر(،
شوری ) 1± 30 قسمت در هزار( و 0/04( pH 8/2± ( و شرایط طبیعی نور تغذیه شدند. نتایج حاصل نشان دهنده تفاوت معنی داری
در افزایش وزن، ضریب رشد ویژه، وزن پایانی و میزان رنگدانه آستازانتین در تیمارهای مختلف نسبت به گروه شاهد بود ) 05 / .)p >0
در خصوص نرخ بازماندگی بین تیمارهای مختلف ، تیمار 4 نسبت به گروه شاهد، تفاوت معنی داری را نشان داد ) 05 / p >0 (. در بین
چهار جیره نیز، جیره حاوی 200 میلی گرم آستازانتین ، بیشترین افزایش وزن ) 9/ 1± 78 / 15 (، ضریب رشد ویژه ) 03 / 0± 24 / 0( را ایجاد
نمود امّا در مجموع جیره حاوی 100 میلی گرم آستازانتین به دلیل صرفه اقتصادی، جیره مناسب در پرورش پیش مولدین م یباشد.

کلیدواژه‌ها

آستازانتین؛ پیش مولد؛ رشد؛ بازماندگی؛

سایر فایل های مرتبط با مقاله

3-3.pdf