طراحی و تبیین شاخص‌های الگوی برتری در سرآمدی مدیریت دانش استراتژیک

پژوهش های مدیریت راهبردی

مقاله 3، دوره 23، شماره 64، خرداد 1396، صفحه 49-72   

نوع مقاله: علمی _ پژوهشی

نویسندگان

محمدرضا حمیدی زاده¹؛ ایرج سلطانی²؛ مریم قلی زاده^{* 3}

¹استاد مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی

²استادیار مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

³دانشجوی دکترای مدیریت منابع انسانی، پژوهشگاه شاخص پژوه اصفهان

چکیده

امروزه اغلب سازمان‌ها به دنبال انتخاب و پیاده­سازی شاخص‌های سرآمدی جهت ارتقای سطح کیفی خدمات و محصولات خود و درنهایت خلق ارزش برای کلیه ذینفعان می­باشند و شاخص‌های سرآمدی را به‌عنوان چارچوب عملیاتی در زمینه بهبود عملکرد سازمان‌ها در نظر می‌گیرند. ازاین‌رو استقرار شاخص‌های سرآمدی مدیریت دانش استراتژیک اجتناب‌ناپذیر شده است. هدف این مقاله نیز تبیین شاخص‌های سرآمدی مدیریت دانش استراتژیک است. بر همین اساس در این پژوهش علاوه بر مطالعه ادبیات پژوهش از فن دلفی فازی جهت پالایش و انتخاب شاخص‌های مدیریت دانش استراتژیک بهره گرفته‌شده است، ایده سنجی به‌عمل‌آمده در دو مرحله و با استفاده از رویکرد چنگ و لین مورد پالایش قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش را 30 نفر از خبرگان صنعت و دانشگاه تشکیل دادند. جهت بررسی و تحلیل در ابتدا 52 شاخص، برگرفته از ادبیات پژوهش و بررسی الگوهای سرآمدی انتخاب گردید که پس از پالایش نظرات خبرگان صنعت و دانشگاهی و با در نظر گرفتن پاسخ سؤالات باز در هر مرحله از فن دلفی فازی، 80 شاخص مورد تائید قرار گرفت. تا بدین­وسیله به کمک شاخص‌های استخراج‌شده مسیر سرآمدی برای سازمان‌ها روشن گردد و بتوانند هر چه سریع‌تر به تحقق سرآمدی در سازمان نائل آیند.

کلیدواژه‌ها

سرآمدی سازمانی؛ مدل‌های سرآمدی؛ شاخص‌های سرآمدی؛ تکنیک دلفی فازی

مراجع

جایزه جهانی Most Admired Knowledge Enterprise (Make) (1392)، تهران: دبیرخانه دائمی جایزه جهانی، دانشگاه صنعتی شریف. 

حمیدی­زاده، محمدرضا (1392)، الماس دانش: رویکردهای نوین در یکپارچگی مدیریت دانش، ششمین کنفرانس ملی مدیریت دانش، مرکز همایش‌های بین‏المللی شهید بهشتی، تهران.

حمیدی‌زاده، محمدرضا (1392)، برنامه‌ریزی استراتژیک و بلندمدت، چاپ هفتم، تهران: انتشارات سمت.

رازانی، عبدالمحمد (1381)، آشنایی با مدل‌های مهم برتری سازمانی، چاپ اول، انتشارات مام، تهران.

راهنماى متقاضیان اولین دوره جایزه ملی تعالى آموزش و توسعه (1392)، انجمن علمی آموزش و توسعه منابع انسانی ایران، چاپ اول.

راهنماى متقاضیان پنجمین دوره جایزه تعالى منابع انسانى (1392)، انجمن مدیریت منابع انسانی ایران، چاپ اول.

سلطانی، ایرج (1391)، نقش اخلاق حرفه‌ای در سرآمدی کسب‌وکار سازمانی، اولین کنفرانس بین‌المللی مدیریت و نوآوری، شیراز.

سلطانی، ایرج (1391)، الگوی سرآمدی اخلاقی. اصفهان: انتشارات ارکان دانش، چاپ اول.

کهن دژ، محمدعلی و شروین تاجدینی (1395)، تأثیر مدیریت دانش بر خلاقیت و نوآوری کارکنان سازمان‌ها، همایش پژوهش‌های مدیریت و علوم انسانی در ایران، تهران، موسسه پژوهشی مدیریت مدبر، دانشگاه تهران.

نجمی، منوچهر؛ و حسینی، سیروس. (1383)، مدل سرآمدی EFQM از ایده تا عمل. تهران، نشر روناس.

هُلاکوپور، مریم. (1394)، بررسی و ارائه الگوی سرآمدی مدیریت دانش استراتژیک بر اساس مدل تلفیقی MAKE و تعالی آموزش و توسعه (TDEM) با استفاده از تئوری داده‌بنیاد در شرکت گاز استان خوزستان، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: محمدرضا حمیدی زاده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، دانشکده مدیریت.

Afiouni, F. (2007). Human resource management and knowledge management: Aroad map toward improving organizational performance. Journal of AmericanAcademy of Business, 11(2), 124–130.

Baldrige National Quality Program (2006). Criteria for Performance excellence, National Institute of Standards and Technology. Technology Administration, Department of Commerce.

Barney, J. (1991). Firm resources and sustained competitive advantage. Journal of Management, 17(1), 99–120.

Bierly, P. E., & Daly, P. (2002). Aligning human resource management practices and knowledge strategies. The strategic management of intellectual capital and organizational knowledge, 277-295.

Davenport, T.H & Prusak, L. (1998). Working knowledge: How organization manage what they know. President & Harvard college, 126-147.

 EFQM publication. (2009). EFQM Excellence Model. Brusseles Representative Office, Belgium.

Haesli, A., & Boxall, P. (2005). When knowledge management meets HR strategy: An exploration of personalization-retention and codification-recruitment configurations. International Journal of Human Resource Management, 16(11), 1955–1975.

Hamidizadeh, M.R. & Fadaeinejad, M. E. (2010). A Knowledge Management Approach to Format the Financial World-Class Policies. International Journal of Management and Information Systems, 14 (5), 69-78.

Ismail, S. & Ebrahimpour, M. (2002). An investigation of the total quality management survey based research published between 1989 and 2000.  International Journal of Quality & Reliability Management, 19(7), 902-921.

Jackson, S. E., Schuler, R. S., & Jiang, K. (2014). An aspirational framework for strategichuman resource management. Academy of Management Annals, 8, 1–56.

Jiang, K., Takeuchi, R., & Lepak, D. P. (2013). Where do we go from here? New per-spectives on the black box in strategic human resource management research. Journal of Management Studies, 50(8), 1448–1480.

Lendzion, J. P. (2015). Human Resources Management in the System of Organizational Knowledge Management. Procedia Manufacturing, 3, 674-680.

Mráček, P., & Mucha, M. (2015). The Use of Knowledge Management in Marketing Communication of Small and Medium-sized Companies. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 175, 185-192.

Nicolescu, Ovidiu, (2007). Knowledge cycle and strategic knowledge within company. Academy of Economic Studies Buncharest.

Petrova, G. I., Smokotin, V. M., Kornienko, A. A., Ershova, I. A., & Kachalov, N. A. (2015). Knowledge management as a strategy for the administration of education in the research university. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 166, 451-455.

Pfeffer, J. (1994). Competitive advantage through people. Boston: Harvard Business Press.
Sharma, A.K. & Talwar, B. (2007). Evolution of Universal Business Excellence Model incorporating Vedic philosophy. Measuring Business Excellence, 11(3), 4-20.

Shirkhodaei, M. (2010). Design of marketing excellence model in management industries based on mixed approach. A thesis presented for degree of PHD in management, School of Management & Economics. Tarbiat Modarres University. (in persian)

Snyman, R., & Kruger, C. J. (2004). The interdependency between strategic management and strategic knowledge management. Journal of knowledge management, 8(1), 5-19.

Theriou, G. N., & Chatzoglou, P. D. (2008). Enhancing performance through best HRM practices, organizational learning and knowledge management. EuropeanBusiness Review, 20(3), 185–207.

 Uçaktürk, A., & Villard, M. (2013). The effects of management information and ERP systems on strategic knowledge management and decision-making. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 99, 1035-1043.

Wang, K.-L., Chiang, C., & Tung, C.-M. (2012). Integrating human resource manage-ment and knowledge management: From the viewpoint of core employees andorganizational performance. International Journal of Organizational Innovation, 5(1), 109–137.

Wernerfelt, B. (1984). A resource-based view of the firm. Strategic ManagementJournal, 5(2), 171–180.

Zack, M. H. (2002). Developing a knowledge strategy: Epilogue. In. Bontis & CW Choo (Eds.), the strategic management of intellectual capital and organizational knowledge: A collection of readings.