مقایسۀ اثربخشی درمان شناختی رفتاری، متادون درمانی و روش ترکیبی بر بهبود افسردگی معتادان تحت درمان

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقاله 2، دوره 14، شماره 4 - شماره پیاپی 54، اسفند 1392، صفحه 18-25   

نویسندگان

فرح لطفی کاشانی؛ مینا مجتبایی؛ منصور علی مهدی^*

چکیده

  این پژوهش با هدف مقایسۀ اثربخشی درمان شناختی رفتاری، متادون درمانی و روش درمان ترکیبی بر بهبود افسردگی افراد معتاد تحت درمان انجام گرفت. جامعۀ آماری پژوهش همۀ افراد مراجعه‌کننده به مراکز درمانی دو شهرستان استان تهران در سال 1391 بود. نمونۀ پژوهش 40 آزمودنی (مرد) بود که به شیوۀ نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در چهار گروه (10 نفر در هر گروه) قرار گرفتند و هر گروه با روش ‌درمانی مورد نظر که شامل درمان شناختی رفتاری، متادون درمانی و درمان ترکیبی بود تحت درمان قرار گرفتند، ولی گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. پیش و پس از دوازده هفته درمان، همۀ شرکت‌کنندگان با پرسشنامۀ افسردگی بک (بک،2000) و مصاحبۀ بالینی مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که هر سه شیوۀ درمان‌شناختی رفتاری، متادون درمانی و درمان ترکیبی، در مقایسه با گروه گواه، در بهبود افسردگی مؤثر بوده‌اند ( 001/0 > P ) . همچنین نتایج نشان داد که بین اثربخشی متادون درمانی و روش ترکیبی بر میزان افسردگی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. بنابراین هر دو شیوۀ درمانی بر میزان افسردگی مؤثر واقع می‌شوند.

کلیدواژه‌ها

درمان شناختی رفتاری؛ متادون درمانی؛ درمان ترکیبی؛ افسردگی؛ اعتیاد