تأثیر مدیریت زمان در پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه

پژوهش در برنامه ریزی درسی

مقاله 6، دوره 4، شماره 16، دی 1386، صفحه 97-114

نویسندگان

خسرو جهان ‌سیر^* ؛ کریم صالح‌زاده؛ حبیبه وثاقی؛ اقبال موسوی‌فر

چکیده

چکیده   به منظور بررسی تأثیر مدیریت زمان در پیشرفت تحصیلی دانشجویان، از 4450 نفر جامعه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان به تفکیک رشته و جنسیت، 354 نفر به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه بریتون و تسر (1991) که سه بعد برنامه‌ریزی طولانی‌مدت، برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت و ترجیح زمان برای نظم (نگرش به زمان) را می‌سنجید، پاسخ دادند. پرسشنامه‌ها پس از تکمیل، جمع‌ آوری شد. اطلاعات حاصل پس از کدگذاری با استفاده از روشهای آماری همبستگی پیرسون، T مستقل و تحلیل واریانس یکسویه، تجزیه و تحلیل گردید. نتایج آزمونهای همبستگی نشان داد که بین مؤلفه‌های برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت و نگرش به زمان با پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد ولی بین مؤلفه برنامه‌ریزی بلندمدت و پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین میزان مدیریت زمان در دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری دیده نشد. نتایج تحلیل واریانس یکسویه از سن، ترم و رشته‌های تحصیلی دانشجویان با مدیریت زمان نشان داد که بین سن و رشته‌های تحصیلی دانشجویان با مدیریت زمان تفاوت معناداری وجود دارد، ولی این تفاوت بین ترم‌های مختلف دانشجویان و مدیریت زمان دیده نشد.

کلیدواژه‌ها

مدیریت زمان؛ برنامه‌ریزی بلندمدت؛ برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت؛ نگرش به زمان؛ پیشرفت تحصیلی