بررسی نحوۀ گذران اوقات فراغت استادان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد و دانشگاه دولتی شهرکرد

پژوهش در برنامه ریزی درسی

مقاله 15، دوره 1، شماره 27، پاییز 1389، صفحه 259-276  

نویسندگان

فاطمه سلطانی سامانی ؛ غلامرضا احمدی؛ بدری شاه طالبی

چکیده

در پژوهش حاضر، نحوۀ گذران اوقات فراغت استادان دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه دولتی شهرکرد براساس پنج حیطۀ امور ورزشی‌ـ تفریحی، فرهنگی، اقتصادی، آموزشی و خانوادگی بررسی ‌شد. روش پژوهش توصیفی‌ـ پیمایشی است و برای دستیابی به اهداف پژوهش 3 دانشکده از دانشگاه دولتی شهرکرد به روش تصادفی‌ـ خوشه‌ای انتخاب شدند، که به دلیل توان مقایسه، در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد نیز همین 3 دانشکده انتخاب گردید. به علت محدود بودن نمونۀ آماری کل استادان تمام‌وقت 6 دانشکده که 220 نفر بودند انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری در پژوهش، پرسشنامۀ محقق‌ساخته شامل 26 سؤال بسته‌پاسخ بود. به‌منظور سنجش روایی پرسشنامه از روایی محتوایی استفاده شد و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون t تک متغیره، تحلیل واریانس، آزمون شفه و آزمون t مستقل صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که ساعت گذران اوقات فراغت در هر دو دانشگاه آزاد و دولتی در حیطۀ ورزشی ـ تفریحی کمتر از سطح متوسط بوده است. ساعت‌ گذران اوقات فراغت در حیطۀ فرهنگی در دانشگاه آزاد کمتر از سطح متوسط و در دانشگاه دولتی بیش از سطح متوسط بود. ساعت گذران اوقات در حیطۀ اقتصادی در هر دو دانشگاه آزاد و دولتی کمتر از سطح متوسط بوده است. در حالی که گذران اوقات فراغت در دانشگاه آزاد و دولتی در حیطۀ آموزشی و خانوادگی بیش از سطح متوسط بود. در دانشگاه آزاد میزان فعالیت‌های ورزشی ـ تفریحی و خانوادگی استادان زن بیشتر از استادان مرد بود و در دانشگاه دولتی برحسب جنسیت تفاوت معنادار نبود. برحسب وضعیت تأهل در دانشگاه آزاد تفاوت معنادار نبوده است، اما در دانشگاه دولتی میزان فعالیت‌های فرهنگی استادان متأهل بیشتر از استادان مجرد بوده است.
میزان گذران اوقات فراغت استادان دانشگاه آزاد و دولتی با مدرک فوق‌لیسانس به ترتیب در حیطۀ اقتصادی و ورزشی ـ تفریحی بیشتر از دکترا بود؛ ولی برحسب نوع دانشکده در هر دو دانشگاه تفاوت معنادار نبود. همچنین در دانشگاه آزاد براساس سابقۀ خدمت در حیطۀ اقتصادی، آموزشی و خانوادگی تفاوت معناداری بود، در حالی‌که در دانشگاه دولتی برحسب سابقۀ خدمت تفاوت معنادار نبوده است.

کلیدواژه‌ها

اوقات فراغت؛ استادان