واکنش جمعیتهای علفهرز ازمک (Cardaria draba) به تنش شوری

تحقیقات نوین در گیاه پزشکی

مقاله 6، دوره 8، شماره 1 - شماره پیاپی 20، مهر 1396، صفحه 69-83   

نویسنده

مرجان دیانت^*

دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

 
در برنامه موثر کنترل علف­های­هرز، مطالعه بیولوژی هم از دیدگاه اقتصادی و از دیدگاه زیست محیطی ضروری است. تنش شوری از مهمترین تنش های محیطی رایج در کشور است که بر مراحل مختلف رشد و نمو گیاهان اثر  می­گذارند .به منظور بررسی تأثیر تنش شوری بر خصوصیات جوانه­زنی و رشد گیاهچه علف هرز اُزمک (Cardaria draba) آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار اجرا شد.  عامل اول جمعیت ازمک در 8 سطح (مازندران، تهران، خراسان رضوی، خوزستان، قم، اردبیل، همدان و یزد) و  عامل دوم پتانسیل اسمزی در 5 سطح (0، 3/0-، 5-، 10- و 15-  بار) بود. نتایج نشان داد که با منفی­تر شدن پتانسیل اسمزی درصد و سرعت جوانه­زنی، وزن تر گیاهچه، ریشه­چه و ساقه­چه، طول ریشه­چه و ساقه­چه به طور معنی­داری کاهش یافت و این کاهش در جمعیت­های مختلف متفاوت بود. برازش مدل لجستیک سه پارامتری رابطه بین سطوح مختلف تنش و درصد جوانه­زنی را به خوبی توجیه نمود.  بر اساس مدل، کاهش 50 درصدی حداکثر جوانه­زنی جمعیت های مازندران، تهران، خراسان رضوی، خوزستان، قم، اردبیل، همدان و یزد به ترتیب در 77/21، 81/21، 10/23، 61/27، 77/24، 29/21، 19/19 و 76/25 بار اتفاق افتاد این بدان معنی بود که جمعیت خوزستان  تحمل بیشتری به تنش شوری داشت.
دوم پتانسیل اسمزی در 5 سطح (0، 3/0-، 5-، 10- و 15-  بار) بود. نتایج نشان داد که با منفی­تر شدن پتانسیل اسمزی درصد و سرعت جوانه­زنی، وزن تر گیاهچه، ریشه­چه و ساقه­چه، طول ریشه­چه و ساقه­چه به طور معنی­داری کاهش یافت و این کاهش در جمعیت­های مختلف متفاوت بود. برازش مدل لجستیک سه پارامتری رابطه بین سطوح مختلف تنش و درصد جوانه­زنی را به خوبی توجیه نمود.  بر اساس مدل، کاهش 50 درصدی حداکثر جوانه­زنی جمعیت های مازندران، تهران، خراسان رضوی، خوزستان، قم، اردبیل، همدان و یزد به ترتیب در 77/21، 81/21، 10/23، 61/27، 77/24، 29/21، 19/19 و 76/25 بار اتفاق افتاد این بدان معنی بود که جمعیت خوزستان  تحمل بیشتری به تنش شوری داشت.

کلیدواژه‌ها

جمعیت؛ ازمک؛ علف هرز؛ درصد جوانه‌زنی و مدل لجستیک

مراجع