امکان سنجی کاربرد عصاره علف هرز تلخه (Acroptilon repens) به‌عنوان علف‌کش زیستی جهت کنترل برخی از علف‌های هرز گندم و سیب‌زمینی

مجله پژوهش نامه کشاورزی

مقاله 4، دوره 9، شماره 2، شهریور 1396، صفحه 40-57   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمدتقی آل ابراهیم¹؛ پیمان جعفرزاد گللو²؛ سعید خماری³؛ افشار آزادبخت^{* 4}

¹دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

²دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

³استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی.

⁴دانش آموخته دکتری علوم علف های هرز دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

جهت بررسی اثر عصاره­ آبی گیاه تلخه به عنوان علف­کش زیستی بر طول ساقه­­، طول ریشه­ و وزن کل خرفه، گاو­­پنبه و گندم و وزن متوسط غده و عملکرد تک بوته سیب­زمینی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 94-1393 انجام شد. در این آزمایش فاکتور اول شامل غلظت­های مختلف (0 (شاهد)، 5، 5/7، 10، 15 و 20 درصد) عصاره آبی تلخه و فاکتور دوم نیز گیاهان مختلف بودند. نتایج تجزیه واریانس داده­های آزمایشی نشان داد که طول ساقه­­، طول ریشه­ و وزن کل گیاه­ در خرفه، گاو­­پنبه و گندم تحت تاثیر غلظت­ عصاره تلخه، گونه گیاهی و اثرات متقابل آن­ها هم به صورت کاربرد عصاره در خاک و هم کاربرد عصاره بر روی گیاه قرار گرفتند. بر اساس نتایج، در غلظت 20% عصاره آبی تلخه به دو صورت کاربرد در خاک و روی گیاه، بیشترین طول ساقه در گندم و کمترین طول ساقه­ در گاوپنبه و خرفه مشاهده شد. طول ریشه گندم، خرفه و گاوپنبه در غلظت 5% عصاره آبی تلخه به صورت کاربرد در خاک از نظر آماری با تیمار شاهد تفاوت معنی داری نداشت ولی در غلظت 10%، رشد گیاهان مختلف برابر با هم و در غلظت های بالاتر از 10% کمترین رشد به خرفه و گاوپنبه تعلق داشت. افزایش غلظت عصاره آبی تلخه تا سطح 20% در شرایط کاربرد در خاک و کاربرد بر روی گیاه به ترتیب باعث کاهش 33 و 51 درصدی ماده خشک کل گیاه گندم نسبت به تیمار شاهد شد اما این مقدار برای گاوپنبه 84 و 91 و برای خرفه 84 و 84 درصد بود.

کلیدواژه‌ها

عصاره آبی؛ تلخه؛ خرفه؛ گاوپنبه؛ گندم

مراجع