نقد فمینیستی رمان "رازی در کوچه‎ها" اثر فریبا وفی

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

مقاله 2، دوره 8، شماره 29، آذر 1396، صفحه 37-60   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

سمیرا تیموری¹؛ سعید بزرگ بیگدلی^{* 2}؛ قدرت الله طاهری²

¹دانش‌آموختة زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس.

²دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس.

چکیده

نقد فمینیستی یا زن‎محور به‎عنوان یکی از رویکردهای نقد ادبی در سال 1929 توسط ویرجینیا وولف، فمینیست پیش‌گام بریتانیایی در کتابی با عنوان «اتاقی از آن خود» بنیان نهاده شد. پرداختن به تجربه‌های زنانه، تعامل با جهان مردانه و بررسی شاخصه‎های سبک زنانه، از مهم‌ترین محورهای این شاخه از نقد است. در این مقاله به بررسی تصویر زن در رمان رازی در کوچه‎ها از فریبا وفی، بر اساس مؤلفه‎های مذکور پرداخته می‎شود. نویسنده به ترسیم کلیشة «فرشتة خانگی» می‎پردازد؛ زنی منفعل، که در برابر بی‎رحمی‎های نظام مردسالار و خشونت‎های همسرش،  برای حفظ آرامش خانه، زبان سکوت را برمی‎گزیند. در پایان هم در وضعیت زنان و روابطشان تغییری رخ نمی‎دهد. در این اثر نیز مانند دیگر نوشته‎های زنانه، شاخصه‎هایی هم‌چون جزئی‎نگری، اطناب و پرحرفی، نوستالژی و دالان در دالان بودن به چشم می‎خورد.

کلیدواژه‌ها

نقد فمینیستی؛ فریبا وفی؛ رازی در کوچه‎ها؛ تجربه‎های زنانه؛ سبک زنانه

مراجع