استشهادی منحصر بفرد از قرن هشتم هجری

فصلنامه زبان و ادب فارسی

مقاله 3، دوره 2، شماره 5، اسفند 1389، صفحه 73-86   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

علیرضا شعبانلو^*

استادیار گروه ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

نامه نگاری منظوم و منثور در زبان فارسی قدمت دیرینه دارد امّا نامه­های اداری معمولاً منثور بودند. استشهادی نویسی یکی از گونه­های مکاتبات اداری محسوب می­شد و اکنون نیز چنین است. در استشهاد، گروهی از بزرگان و مسئولان و معتمدان و معاریف شهر و کشور، در تأیید یا تکذیب امری گواهی می­نوشتند.
در کتابهای تاریخ و جنگها و آثار نویسندگان زبان فارسی، نمونه­های فراوانی از مکاتبات رسمی و غیر رسمی و اداری و دوستانه آورده شده است، امّا، نگارنده تاکنون در میان این آثار، استشهادی که گواهی­های گواهان نیز در پای نامه باشد، ندیده است، جز این استشهاد که در این مقاله معرفی خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

استشهاد؛ گواهی؛ محضر؛ مثنوی

مراجع