بررسی تأثیر کند کننده‌های رشد گیاهی بر چمن ورزشی

فصلنامه گیاه و زیست فناوری ایران

مقاله 1، دوره 10، شماره 3.4، اسفند 1394، صفحه 5-12   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

حسین شصتی؛ علی رضا لادن مقدم^*

گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران

چکیده

در این تحقیق از یک چمن ورزشی که آمیخته‌ای از گونه­ چاوی (Lolium perenne)شامل ارقام Fancy(%25) و Esquire(%20)، گونه فریژکنتاکی (Poa pratensis) شامل ارقام Brooklawn(%10) و Liberator(%10) و گونه چمانواش بلند (Festuca arundinacea) شامل ارقام Borneo(%20) و Greystone (%15) استفاده شده است. تیمارها شامل پاکلوبوترازول با غلظت­های (mg/L^-1120، 80، 40) که 4 لیتر از این محلول­ها در متر مربع به درون خاک تزریق شد، مالئیک‌هیدرازید با غلظت­های (mg/L^-11500،1000،500) که 5/0 لیتر از این محلول‌ها در متر مربع به صورت محلول‌پاشی به کار رفت، پاکلوبوترازول + مالئیک‌هیدرازید نیز با سه غلظت mg/L^-140 پاکلوبوترازول +mg/L^-1500 مالئیک‌هیدرازید، mg/L^-180 پاکلوبوترازول + mg/L^-11000 مالئیک‌هیدرازید،mg/L^-1120 پاکلوبوترازول + mg/L^-11500 مالئیک‌هیدرازید بکار رفت و تیمار شاهد. در مجموع آزمایش با 10 تیمار در 4 تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی انجام شد. تجزیه آماری داده­ها با نرم‌افزار SPSS انجام و میانگین آن‌ها با استفاده از آزمون چند دامنه دانکن در سطح 1% مورد مقایسه قرارگرفت. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش، ماده­ی مالئیک­هیدرازید سریع­تر از پاکلوبوترازول و حتی ترکیب این دو ماده موجب کاهش رشد می­شود.