تدوین و سنجش معیارهای مداخله یکپارچه در ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی با رویکرد حکمروایی شهری (نمونه موردی: ناحیه نایسر شهر سنندج)

مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی

مقاله 11، دوره 12، شماره 4 - شماره پیاپی 41، اسفند 1396، صفحه 915-933   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

شیدا حیدریان¹؛ محمود رحیمی^{* 2}

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد شهرسازی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²استادیار گروه شهرسازی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

گسترشابعادشهرنشینی و شکل­گیری سکونتگاه­های غیررسمی در درون یا مجاور شهرهای بزرگ که از نتایج شهرنشینی معاصر و شهری شدن فقر است تغییر نگرشدرمدیریت­شهریراضروریساختهاست. هدف مقاله حاضر تدوین و سنجش معیارهای مداخله یکپارچه در ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی با رویکرد حکمروایی شهری است و  ناحیه منفصل نایسر سنندج به عنوان نمونه، موردی بررسی قرار گرفته­است. روش به کار رفته روش توصیفی-تحلیلی و از نوع کاربردی می باشد و ابزار گردآوری داده­ها اسنادی و میدانی با استفاده از پرسشنامه می­باشد. ابتدا شاخص­های مداخله یکپارچه با توجه به نظر 15 تن از نخبگان انتخاب و سپس پرسشنامه­ای طراحی شد. جامعه آماری شامل سه گروه مردم، دولت و نهادهای عمومی(اعضای ستاد توانمدسازی) و فعالان بخش خصوصی بود که برای ساکنان با استفاده از فرمول کوکران تعداد 384 نمونه به صورت تصادفی و برای اعضای ستاد تعداد 18 نمونه به صورت تمام­شماری و برای فعالان بخش خصوصی با استفاده از فرمول کوکران تعداد 400 نمونه به صورت تصادفی انتخاب و بین نمونه­ها پرسشنامه توزیع گردید. و داده­ها بر اساس آزمون­های آماریT  و همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار گرفتند. یافته­های تحقیق نشان می دهد که این شاخص­ها با اقدام یکپارچه فاصله زیادی دارند و در واقع مدیریت مداخله در حال حاضر به صورت یکپارچه نمی­باشد و دارای نگرش و کارکرد سنتی است. ظرفیتنهادسازیمحلی وجلبمشارکتمردم، حضور مدیریت­هایمردمیوخصوصیدرفرایندمدیریتشهریوتقویتسرمایه اجتماعیدرونو میاننهادیضرورتمداخله در قالبیکپارچهمی­باشد.

کلیدواژه‌ها

معیارهای مداخله یکپارچه؛ سکونتگاههای غیررسمی؛ حکمروایی شهری؛ ناحیه منفصل نایسر سنندج

مراجع

Abbott, J. (2002a). An analysis of Informal Settlement Upgrading, an Critique of Existing Mythological Approaches. Habitat international, 26(3):15-303.

Abbott, J. (2002). A method-based planning framework for informal settlement upgrading. in: www. Yahoo.com. pp: 18-23.

Afroug, I. (1998). Space and social inequality, a model for spatial separation and its     outcomes. Tehran: Tarbiat Modares University. (In Persian)

Ahadnejad, M., & Alipour, S. (2013). Investigating the process of intervention in informal settlements with an emphasis on the policy of destruction and cleansing: Case study: Islamabad Karaj, 1994-1961. Urban Research and Development Magazine, 4 (4), 21-40.  (In Persian)

Doviran, I., Kazemian Gh., Meshkini, A., Roknaddin Eftekhari, A.R., & Kalahrenia, B. (2012). Urban Integrated Management in Samandhi; Informal settlements in the central cities of Iran. Case study: Zanjan and Hamedan. Urban Management, 10 (30), 53-68. (In Persian)

Garau, P., Sclar, E. D., & Carolini, G. Y. (2005). A Home in the city: Improving the Lives of Slum Dwellers (London: Earthscan), p 11.

Haj Yousefi, A. (2002). Marginalization and the process of its transformation (before the revolution). Seventh-Seventh Journal of Civil and Urban Improvement, 3 (8), 12-24.

Irandost, K. (2010). Informal settlements and Marginal myths, Tehran: Publication of Urban   Planning and Processing Co. (In Persian)

Kadago, J., Sandholz S., & Hamhaber, J. (2010). Good urban governance, actors relations and paradigms: Lessons from Nairobi, Kenya, and Recife,

Kazemian, Gh. (2004). Explain the Relationship between Governance Structure and Urban Power with Space Organization, Striving to Design a Model (Sample Metropolitan Area), Ph.D thesis, Tarbiat Modares University. (In Persian)

Kazemian, Gh. (2004). Geography and Urbanism, Tabriz:  Tabriz University Press. (In Persian)

Zali, N., Rahmati, Y., Chareh, N. (2014). Evaluation and Criticism on Organizational Planning and Empowerment of Shiraz Unofficial Settlements; A Case Study of Mahdi Abad Neighborhood (ketsbes). Urdu Research and Planning, 6 (23), 115-132. (In Persian)

Piran, P. (1997). The Conceptual and Theoretical Foundations of Participation. Tehran: Institute for Planning Research. (In Persian)

Pourmohammadi, M.R., Hosseinzade Delir, K., & Pierre, I. (2011). Urban Good Governance on the Basis of Social Capital: An Investigation of Institutional Order-Non-Economic Relationship, Case Study: Tabriz Metropolis. Geographical Study of Arid Areas, 1 (1), 35-52. (In Persian)

Pourmusi, M. (2010). Organizing and empowering vulnerable neighborhoods with an emphasis on the role of urban management, Municipalities, 11 (99), 32-40. (In Persian)

Sanandaj Municipality. (2014). Naysar Audit Plan. Audit unit. (In Persian)

Sheikhi, M., Dadvandi, T. (2010). Explaining the Pattern of Intervention in Informal Settlements (Case Study of the Chahrshtatian Neighborhood in Bandar Abbas City. Haft-Shahr Journal, 33-34, 60-72. (In Persian)

Shokoohi, M.K., Rahnama, M.R., & Gohari Ghasempour, N. (2014). Comparative study of good urban governance indexes in metropolises of Iran. Sixth National Conference on Urban Planning and Management with Emphasis on Components of Islamic Cities, Mashhad University. (In Persian)

Tadbir Shahr Consulting Engineers. (2011).  Detailed Sanandaj City Project. Sanandaj Road and Urban Development Office. (In Persian)

Taqvaei, A. A., & Tajdar, R. (2009). Income for Good Urban Governance in An Analytical Approach. Urban Management Quarterly, 23, 45-58. (In Persian)

UN-HABITAT. (2002). The Global Campaign on Urban Governance. concept paper, 2nd Edition, Nairobi.

UN-HABITAT. (2002). The Global Campaign on Urban Governance. concept paper, 2nd Edition, Nairobi.

yann Chiu, Sh. (2009). The us of corporate synergy systems in promoting industrialwaste minimization in samlland medium enterrrises in Taiwan, Taiwan Environmental management, As sociation, Taipei International Green Productivity Association, Taipei. PP: 105-115.