بررسی منظومه‌ی فکری مولوی در مورد مسأله‌ی کلامی ایمان

فصلنامه زبان و ادب فارسی

مقاله 2، دوره 1، شماره 3، شهریور 1389، صفحه 19-44   

نوع مقاله: علمی-پژوهشی

نویسنده

جمال احمدی

عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

چکیده

ایمان محور اساسی تمام ادیان الاهی و مهم­ترین موضوعی است که الاهیون تفسیرها و برداشت­های گوناگونی از آن را با توجه به نگرش فکری خود ارائه کرده­اند. علاوه بر آنکه ایمان در اسلام با سایر ملت­ها و آیین­ها معنای متفاوتی دارد، در میان ملل و نحل اسلامی نیز معانی و تفسیرهای گوناگونی از ایمان شده است. هر یک از فرقه­ها و گروه­های اسلامی با توجه به برخی آیاتِ قرآن و برداشت آن­ها از آن آیات، نظری ارائه کرده­اند که با نظر و برداشت دیگران متفاوت است. عرفا نیز به مسایل کلامی از جمله ایمان پرداخته­اند امّا دید و نگاه عارفان به مسایل کلامی نسبت به متکلّمان متفاوت است. بدیهی است هر قدر«نگاه هنری به الاهیات و دین» پر رنگ­تر باشد طرح مسایل کلامی هم، رنگ متفاوتی به خود خواهد گرفت.
نگارنده در این مقاله ضمن برشمردن آیات مختلف در مورد ایمان و اشاره به نظر متکلّمان اسلامی، رأی و نظر عارفان، به ویژه مولانا جلال الدّین محمّد بلخی را مورد واکاوی و بررسی قرار داده است.

کلیدواژه‌ها

ایمان؛ اشاعره؛ معتزله؛ مولوی؛ عرفا

مراجع