جستجوی ویروس بلوتانگ در شتر‌های یک کوهانه‎ی کشتار شده در نجف‌آباد (مرکز ایران) با روش RT-PCR

نشریه علمی میکروبیولوژی دامپزشکی

مقاله 3، دوره 8، شماره 1 - شماره پیاپی 24، شهریور 1391، صفحه 23-30   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی (اصیل)

نویسندگان

محمدرضا محزونیه^{* 1}؛ مهدی سلیمی²؛ عارفه گلستان فر³؛ سید محمد علی حسینی نسب³

¹گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد

²پژوهشکده بیماری های مشترک انسان و دام، دانشگاه شهر کرد

³دانشجوی دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد

چکیده

بیماری زبان آبی یک بیماری ویروسی غیرواگیر در نشخوارکنندگان به ویژه گوسفند است که با فراوانی کمتر در گاو، بز، بوفالو، آهو، شتر و آنتلوپ‌ها دیده می‌شود. عمدتاً توسط حشرات منتقل می‌شود و باعث ضایعاتی در مخاط بینی، دهان و اندام‌های حرکتی می شود. همچنین گزارشاتی مبنی بر ایجاد سقط در برخی حیوانات وجود دارد. شتر یکی از حیواناتی است که مخزن این ویروس است ولی علایمی نشان نمی‌دهد. از این رو می‌تواند باعث انتشار عفونت در مناطق مختلف و حیوانات دیگر شود. هدف از این مطالعه، جستجوی ژنومی ویروس بلوتانگ در شتر‌های یک کوهانه ی کشتار شده در مرکز ایران بود. به منظور جستجوی توالی قطعه ژنومی S7 در ویروس زبان آبی، از تعداد 110 شتر یک کوهانه‎ی کشتار شده در کشتار گاه نجف آباد نمونه‎ی خون، تهیه شد. جهت جلوگیری از انعقاد، به نمونه‌ها‎ی خون هپارین اضافه شد و در یک محفظه در کنار یخ به آزمایشگاه ارسال گردید. با استفاده از روش اسید گوانیدیم- ایزوتیوسیانات و فنل-کلروفرم استخراج RNA انجام پذیرفت. سپس نمونه‎ها به روش RT-PCR مورد آزمون قرار گرفت. محصول PCR حاصل از آزمون، روی ژل آگاروز 5/1 درصد برده شد و پس از رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید، توسط ژل داکیومنت قرایت گردید. نتایج آزمون نشان داد که کلیه نمونه‌ها منفی هستند که خوشبختانه می‌تواند گویای آن باشد که این عفونت در منطقه ی مورد بررسی از کشورمان وجود ندارد و یا متعاقب عفونت گذرا، ویرس بلوتانگ در خون شتر یک کوهانه پایداری طولانی مدت ندارد. با توجه به اینکه این بیماری در برخی استان‌های دیگر گزارش شده بهتر است مطالعات بیشتری در خصوص آلودگی شتر صورت پذیرد.

کلیدواژه‌ها

شتر؛ ویروس بلوتانگ؛ نجف آباد؛ ایران