بررسی اهمیت بیماری‌های انگلی نشخوارکنندگان ایران با رویکرد انتقال به انسان و آینده‌گری نحوه کنترل آن‌ها

نشریه علمی میکروبیولوژی دامپزشکی

مقاله 1، دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 23، اسفند 1390، صفحه 1-10   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی (اصیل)

نویسندگان

علی اسلامی^{* 1}؛ صادق رهبری²؛ محمد قلی نادعلیان³؛ محسن مشکاه⁴؛ حسن تاجبخش³؛ بابا مخیر³؛ محمد زینلی⁵

¹عضو فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران،

²گروه انگل شناسی- دانشکده دامپزشکی- دانشگاه تهران

³اعضای پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و اساتید دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

⁴معاونت تشخیص و درمان - سازمان دامپزشکی کشور

⁵اداره سلامت وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی

چکیده

  براساس گزارشات منتشره توسط انگل‌شناسان، کلینیسین‌ها و تجربیات مقامات اجرایی و بهداشتی، آلودگی و بیماری‌های نشخوارکنندگان ایران براساس بیماری زایی، میزان شیوع، شدت آن‌ها و قابل انتقال بودن به انسان به چهار گروه با اهمیت زیاد (ز)، متوسط(م)، کم (ک) و ناچیز (ن) تقسیم می‌گردد. نتایج بررسی نشان داد که در مجموع 27 بیماری و یا آلودگی شامل 16 نوع کرمی، 8 آلودگی تک یاخته‌ای و 3 نوع آلودگی با آکارین‌ها در نشخوارکنندگان ایران گزارش شده است. در ضمن اینکه در این بین 9 بیماری کرمی، 4 بیماری تک یاخته‌ای و نیز 3 آلودگی ناشی از آکارین مشترک نشخوارکنندگان و انسان می‌باشند. بدین منظور جهت چشم‌انداز جامع کنترل انگل‌های مذکور، تشخیص دقیق و سریع بیماری، تاسیس آزمایشگاه‌های اختصاصی برای هر بیماری مهم و هرگونه حیوانی، استفاده از سامانه سیستم اطلاعات جغرافیایی به منظور باخبر شدن هر چه زودتر از وجود کانون‌های آلوده، استفاده از امکانات طرح واکنش سریع، درمان استراتژیک و تاکتیکی آلودگی‌های انگلی، استفاده به موقع از واکسن‌های موجود و نسل جدید، پیگیری چگونگی مقاومت حیوانات در برابر داروهای ضدانگلی، بیوکنترل آن‌ها و اجرای دستورالعمل‌های سازمان‌های بین‌المللی ذی‌ربط ضروری می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

بیماری‌های انگلی؛ نشخوارکنندگان؛ انسان؛ آینده‌گری؛ کنترل؛ ایران