مطالعه اثر نیمودیپین بر تشنجات ناشی از پرمترین در موش سوری

نشریه علمی میکروبیولوژی دامپزشکی

مقاله 12، دوره 7، شماره 3 - شماره پیاپی 21، اسفند 1390، صفحه 85-92   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی (اصیل)

نویسندگان

میرهادی خیاط نوری^{* 1}؛ میثم مقدم راد²

¹گروه فارماکولوژی - دانشکده دامپزشکی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

²دانش آموخته دامپزشکی- دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

چکیده

رمترین یک سم پیرتروئید سنتتیک با خاصیت حشره‌کشی است. این دارو در کشاورزی به عنوان حشره کش و در حیوانات و انسان برای از بین بردن انگل‌های خـارجـی استفـاده مـی‌شـود. مطالعات نشان داده‌اند که پرمترین دارای اثرات تشنج‌زایی در مدل‌های حیوانی مختلف است. نشان داده اند که این دارو، با اثر روی کـانال‌های سدیمی و کلسیمی و مهار سیستم گاباارژیک، باعث بروز تشنج مـی‌شود. نیمودیپین، مسدود کننده کانال‌های کلسیمی دی هیدرو پیریدینی با کـاربـرد وسیع برای درمان بیماری‌های قلبی– عروقی می‌باشد. مطالعات نشان داده‌اند که مسددهای کانال‌های کلسیمی اثرات ضدتشنجی در مدل‌های مختلف حیـوانـی دارند. هدف از این مطالعه تعیین اثر نیمودیپین بر تشنجات ناشی از پرمترین در موش سوری می‌باشد. در این مطالعه تجربی حیوانات دوزهای مختلف نیمودیپین (5/2، 5، 10، 20 و 40 میلی‌گرم بر کیلوگرم) را به صورت داخل صفاقی، 30 دقیقـه قبل از تزریق داخل صفاقی پرمترین (200 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. بعد از تزریق پرمترین، تشنجات کلونیک و تونیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نیمودیپین به صورت وابسته به دوز باعث کاهش شدت تشنجات ناشی از پرمترین می‌شود، به طوری که نیمودیپین با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم و 40 میلـی‌گرم بر کیلوگرم به ترتیب کمترین (05/0(p<‌ و بیشترین (001/0(p<‌ اثر ضدتشنجی را داشتند. نتایج بدست ‌آمده، فعالیت ضدتشنجی برای نیمودیپین پیشنهاد می‌کند که احتمالاً به دلیل اثر آنتاگونیستی بر کانال‌های کلسیمی وابسته بـه ولتاژ است.

کلیدواژه‌ها

پرمترین؛ نیمودیپین؛ تشنج؛ موش سوری‌