بررسی شیوع سرمی و فاکتورهای خطر آلودگی به ویروس آنفلوانزای اسبی در اسبان استان خوزستان

آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی

مقاله 5، دوره 12، 1 (45) بهار، اردیبهشت 1397، صفحه 43-54   

نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

حمید هاشمی مهرجردی¹؛ مهدی پورمهدی بروجنی^{* 2}؛ علیرضا قدردان مشهدی³؛ مسعود رضا صیفی شاپورآبادی⁴

¹دانش‌آموخته دکترای حرفه‌ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

²دانشیار گروه بهداشت و مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

³استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

⁴استاد گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

چکیده

آنفلوانزای اسبی یک بیماری حاد، عفونی و بسیار مسری تنفسی است که توزیع جهانی داشته و با میزان ابتلای بالا و میرایی کم همراه می‌باشد. بیماری در اسب توسط دو تحت تیپ H7N7 و H3N8 جنس A ویروس آنفلوانزا ایجاد می­شود. مهم­ترین علایم بالینی بیماری در اسب تب، سرفه و ترشحات بینی است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان آلودگی و فاکتورهای خطر آنفلوانزای اسبی به روش الایزا در استان خوزستان بود. نمونه­های خون از 184 رأس اسب به­صورت تصادفی از شهرهای اهواز، رامهرمز، شوش، شوشتر، ماهشهر و آبادان تهیه شد. شیوع سرمی ویروس آنفلوانزا 07/7 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد، 77/10-97/3 درصد) بود. رگرسیون لاجستیک چندمتغیره نشان داد که سن، جنس، سابقه بیماری تنفسی، سابقه خروج از استان، وضعیت بدنی، نوع استفاده، اندازه گله و موقعیت جغرافیایی 45 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می­کنند. البته تنها سابقه خروج، روی آلودگی تأثیر معنی­داری داشت (01/0>p). فراوانی نسبی موارد مثبت در اسبان دارای سابقه خروج و بدون سابقه خروج از استان به ترتیب 16 و 92/0 درصد بود و شانس آلودگی اسبان دارای سابقه خروج 57/20 برابر (فاصله اطمینان 95 درصد: 97/161-61/2) اسبان بدون سابقه خروج بود و این فاکتور 6/21 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می­کرد. این بررسی تأیید کرد ویروس آنفلوانزا در اسبان استان خوزستان وجود دارد و اقدامات کنترلی و پیشگیرانه باید مد نظر سیاست­گذاران ­بهداشتی و اسب­داران قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

اپیدمیولوژی؛ ویروس آنفلوانزا؛ سرولوژی؛ اسب؛ خوزستان

مراجع

• Al-Khafaji, M.M. and Hassan, I.Q. (2016). Identification of equine influenza A virus antibodies against nonstructural protein (NS1) enables differentiation among infected and vaccinated horses. Mirror of Research in Veterinary Sciences and Animals (MRVSA), 5(3): 15-23.
• Ataseven, V.S. and Daly, J.M. (2007). Seroepidemiology of equine Influenza Virus infection in Turkey. Turkish Journal Veterinary Animal Science. 31(3): 199-202.
• Badiei, K., Pourjafar, M., Samimi, A.S., Ansari-Lari, M., Mohammadi, A. and Ghane, M. (2013). Study on risk factors and serologic prevalence of antibodies against Equine Influenza virus in the south of Iran. Comparative Clinical Pathology, 23(4): 929-932.
• Beech, J. (1991). Equine Respiratory Disorders. USA: Philadelphia: Lea & Febiger, pp: 161-167.
• Bererhi, E.H., Kaboula, R., Bouaziz, O., Lakhdara, N. and Dib, A.L. (2012). Study of Equine Influenza in the region of Khenchela (Algeria). Agriculture and Biology Journal of North America, 3(4): 140-144.
• Beuttemmuller, E.A., Woodward, A., Rash, A., dos Santos Ferraz, L.E., Alfieri, A.F., Alfieri, A.A., et al. (2016). Characterization of the epidemic strain of H3N8 equine influenza virus responsible for outbreaks in South America in 2012. Virology Journal, 13(1): 45-46.
• Boukharta, M., Elharrak, M. and Ennaji, M. (2012). Seroepidemiological study on equine influenza in Morocco. European Journal of Scientific Research, 68(1): 147-153.
• Cavinder, C. (2016). Body condition scoring system benefits for horses and owners. Mississippi State University Extension. Publication Number: P2947.
• Daly, J.A.C., Binns, M.M., Chambers, T.M., Barrandeguy, M. and Mumford, J. (1996). Antigenic and genetic evolution of equine H3N8 influenza A viruses. Journal of General Virology, 77(1): 661-671.
• Ghadrdan Mashhadi, A.R., Seifi-Abad Shapoori, M.R. and Aghajani, V. (2010). A serological survey on Equine Influenza in Ahvaz. Veterinary Journal, 23(1): 59-64. [In Persian]
• Gurkirpal, S. (1997). Serological observation on an epidemic of Equine Influenza in India. Journal of Equine Veterinary Science, 17(7): 380-384.
• Hassanpour, A., Semsar, P.Y. and Safarmashaei, S. (2012). Seroprevalence study of Equine Influenza in horses in Tabriz. Annals of Biological Research, 3(12): 5740-5743.
• Horner, G. and Ledgard, A. (1988). A serological survey for Equine Influenza in Newzealand. Newzealand Veterinary Journal, 36(4): 205-206.
• Laabassi, F., Lecouturier, F., Amelot, G., Gaudaire, D., Mamache, B., Laugier, C., et al. (2015). Epidemiology and genetic characterization of H3N8 equine influenza virus responsible for clinical disease in Algeria in 2011. Transboundary and Emerging Diseases, 62(6): 623-631.
• Livesay, G.J., Oneill, J., Hannant, D., Yadav, M.P. and Mumford, J.A. (1993). The outbreak of Equine Influenza (H3N8) in the united kingdom in 1989. Diagnosis use of an antigen capture ELISA. Veterinary Record, 133(1): 515-519.
• Kinsley, R., Scott, S.D. and Daly, J.M. (2016).Controlling equine influenza: Traditional to next generation serological assays. Veterinary Microbiology, 187: 15-20.
• Mavadiya, S.V., Raval, S.K., Mehta, S.A., Kanani, A.N., Vagh, A.A., Tank, P.H., et al. (2012). Epidemiological survey of Equine Influenza in horses in India. Revue Scientifiqueet Technique (International Office of Epizootics), 31(3): 871-875.
• Meseko, C.A., Ehizibolo, D.O., Nwokike, E.C. and Wungak, Y.S. (2016). Serological evidence of equine influenza virus in horse stables in Kaduna, Nigeria. Journal of Equine Science, 27(3): 99-105.
• Mumford, J.A., Jessett, D., Dunleavy, U., Wood, J., Wood, J., Hannant, D., et al. (1994). Antigenicity and immunogenicity of experimental equine influenza ISCOM vaccines, 12(1): 857-863.
• Nosetto, E., Pecoraro, M., Galosi, M. and Massone, R. (1989). Isolation of an Equine influenza virus strain and epizootiological study of the 1985-86 outbreak in Argentina revue. Scientifiqueet Technique Office International des Epizooties, 8(1): 123-128.
• Nyaga, P.N., Wiggins, A.D. and Priester, W.A. (1980). Epidemiology of Equine Influenza, risk by age, breed and sex. Comparative Immunology, Microbiology and Infectious Diseases, 3(1): 67-73.
• Paradis, M.R. (2002). Equine Influenza. In: Large Animal Internal Medicine. Smith, P.B. editor. 3rd ed., USA: Mosby Harcourt, St. Louis, Missouri, pp: 510-511.
• Powell, D.G., Watkins, K.L., Li, P.H. and Shortridge, K.F. (1995). Outbreak of Equine Influenza among horses in Hong Kong during 1992. Veterinary Record, 136(1): 531-536.
• Radostits, O.M., Hinchcliff, K.W. and Constable, P.D. (2007). Veterinary Medicine. Volume2, 10th ed., London: Saunders, pp: 1322-1328.