نقش تاریخی رودکی دراحیای هویت ملی ایرانیان

فصلنامه تاریخ

مقاله 3، دوره 4، شماره 13، تیر 1388   

نویسندگان

دکتر فیاض زاهد؛ کبری فخرآور

چکیده

چکیده:
هر که نامخت از گذشت روزگار      نیز ناموزد زهیچ آموزگار
سامانیان، خاندانی ایرانی و یکی از دودمان
های فارسی زبان غرب آسیا بودند که بیش از صد سال بر بخشهایی از ایران از جمله
ماوراءالنهر،خراسان،مازندران،ری و سیستان و قسمت عمده یی از آسیای مرکزی حکم
راندند.آنان با عشق به ترویج فرهنگ آریایی و تعقیب فکر استقلال ادبی، برای احیای
تفکر ایرانی به رنسانس فرهنگی دست یازیدند و در پرتو خلق آثاری گرانبها در زمینه
های علمی و ادبی، سطح آگاهی عمومی جامعه عهد سامانی به ویژه سرزمین "ماوراء
النهر " را ارتقاء بخشیدند.  "
بخارا" مرکز سیاسی آل سامان، به عنوان کانون علمی و ادبی در شرق قلمرو
اسلامی، جایگاهی شاخص و پایگاهی شامخ یافت.
رودکی حدوداًدر اواسط قرن سوم،در قریه
بُنَج در دو فرسنگی سمرقند متولد شد. وی، چنان ذکی و تیز فهم بود که خیلی زود با
کسب درجات ادبی و علمی، با اقبال خلق و رغبت امراء روبرو گشت، سروده های هنرمندانه
او در موضوعات عاشقانه و بزمی، طنز و هزل، زهد و اخلاقی ، با مضمون های بکر و در
قالبی ساده و روان و به دور از تعقید و ابهام، همراه با صوتی دلکش و ساز طرب
انگیزش، هر شنونده - یی را به وجد آورده، و هر خواننده خوش فکری را به تأمل و تعقل
فرا می خواند، شعر هایش مملو از نشاط روح، غرور ملی، اندیشه های حماسی و آزاد منشی
بود، به طوریکه در اثرش به زحمت می توان نماد یأس و سمبل نومیدی را نظاره کرد.
عصری که رودکی در آن می- زیسته ثمره سیاسی آن وحدت، عصاره اجتماعی آن امنیت و
دستاورد اقتصادی آن تأمین معیشت و چشم انداز فرهنگی آن ارتقای معنویت و شیرازه
اصلی آن ترویج زبان فارسی و تجلی انسانی آن حضور چهره های شاخصی چون جیهانی و
بلعمی، ابن سینا و بیرونی، بلخی و رودکی است.در این مجال  بر آنیم تا تصویر روشنی از این دوران اثرگذار
را به تماشا نشینیم.
واژگان کلیدی:رودکی، هویت ایرانی  اسلامی، سامانیان،زبان و ادب فارسی.
 

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدیرودکی؛ هویت ایرانی  ؛ اسلامی؛ سامانیان؛ زبان و ادب فارسی.