هنر تصویر گری در ایران و سرزمین های اسلامی از ظهور اسلام تا تیموریان

فصلنامه تاریخ

مقاله 8، دوره 4، شماره 13، تیر 1388   

نویسنده

دکتر رامین یلفانی

چکیده

چکیده:
احداث مدارساعراب
قبل از ظهور اسلام صوری را خلق کرده، 
مجسمه ها و هیاکلی از سنگ وچوب می تراشیدند امّا پس از انتشار  اسلام از این کار صرفنظر کردند. آیا آیات قرآن
آنان را از این عمل بر حذر داشته یا احادیث و اخبار اسلامی ؟ در این مقاله تلاش می
شود تا به این سؤال جواب داده شود .
 ضمناً 
در دوران خلفای  اموی و عباسی این
هنر در  میان عامه مردم تبدیل به نوع
اسلیمی شده در عین حال در میان اقوام غیر عرب چون ایرانیان از میان نرفت . ایجاد
تصاویر هنری در نزد خلفا و در میان دستگاه ایشان نیز همچنان بر قرار بود. در ایران
نیز از قرون اولیه اسلامی فن نقاشی تعطیل نشد و همزمان با طرحهای اسلیمی ، تصاویر
انسانی و حیوانی نیز بر عمارات و کتب خلق می شد ، البته به طور عمومی بر مساجد و
مقابر و مدارس ممنوع بود ، دربار سلاطین و مردم به طور خصوصی همچنان از هنر
تصویرگری ملتذذ شده با ورود مغولان و اشاعه هنر مینیاتور و تصویر گری چینی از قرن
هفتم هجری  بار دیگر ایجاد تصویر انسانی و
حیوانی در ایران معمول می شود.

واژگان کلیدی: تصویر گری ، پیکره سازی ،  اسلیمی ، 
هنر اسلامی،  نقاشی،  مساجد، مینیاتور
 
 

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی تصویر گری؛ پیکره سازی؛  ؛ اسلیمی؛ هنر اسلامی؛ نقاشی؛ مساجد؛ مینیاتور