زن و جادو در اسطوره و تاریخ

فصلنامه تاریخ

مقاله 7، دوره 7، شماره 24، فروردین 1391   

نویسندگان

دکتر عبدالعزیز موحدنساج؛ فریبا امین زاده زرگر

چکیده

 چکیده:
زن از بدو خلقت و شروع زندگی اجتماعی، چاره گری بوده که با توجه به ضمیرناخودآگاه قوی خویش دست به دامان طبیعت گردیده و به برقراری ارتباط با ماوراء پرداخته و سپس بواسطه ی این توانمندی ها با استفاده از نیروی مادرانه اش دست به ابداعات زده، که این زایش و ابداعات وی "جادو" نام گرفت. در نمادها هرآنچه نقش آفرینندگی دارد به او همانند خوانده می شود. چراکه زن با واژگان فراوان زبان می آفریند و زبان مادری در تمامی جهان به نام او ثبت می گردد. او در تمامی اولین اختراعات جایگاه ویژه ای دارد و همین جادوی او می شود. اما در عین حال نیز جادو و جادوگری یکی از کارهایش می شود زیرا ضمیرناخودآگاه قوی اش او را به ماوراء پیوندمی دهد که گاه برای جامعه خطرساز و مستوجب مجازات می شود.بر این اساس در پی یافتن رابطه ی زن و جادو می باشیم و سعی شده با استفاده از منابع و مآخذ معتبر و بصورت توصیفی، تحلیلی به بررسی آن پرداخته شود.
واژگان کلیدی: زنان ، جادوگری، ضمیرناخودآگاه، زایش، زبان مادری

کلیدواژه‌ها

تحلیلی به بررسی آن پرداخته شود. زنان؛ جادوگری؛ ضمیرناخودآگاه؛ زایش؛ زبان مادری