اخلاق علوی در پرتو الزامات روابط دیپلماتیک

فصلنامه تاریخ

مقاله 5، دوره 8، شماره 30، مهر 1392   

نویسندگان

سید محمد جعفری نژاد؛ ابوالقاسم باباتبارسرخی؛ کیوان لولوئی

چکیده

چکیده


می توان اذعان نمود که امروزه، دولتها به عنوان بازیگران اصلی نظام بین الملل، برای تامین منافع ملی خود تا اندازه ای به پارادایم مشترکی در زمینه مذاکرات فی ما بین رسیده اند. هرچند برای رسیدن به یک جامعه جهانی آرمانی، تلاش و فاصله زیادی در پیش است، اما با ظهور ادبیات نوین دیپلماتیک در بستری که با رشد روز افزون خود، فضایی جدید بر پایه ادب، صداقت، صراحت، وفای به عهد و در یک کلام؛ اصول برگرفته از کرامت انسانی، ایجاد نموده است، شاهد هستیم که بازیگران اثرگذار نظام بین الملل اگرچه در برخی موارد برای کسب پرستیژ هم که شده آن را مورد ملاحظات خود قرار داده اند. نکته قابل تامل این نوشتار در اینجاست؛ دریافت این ادبیات به اصطلاح نوین که در قبال پرداخت هزینه هایی گزاف، در اختیار بشر امروزین قرار گرفته، پیش و بیش از این، ریشه تاریخی در اندیشه ناب اسلام شیعی و در پرتو تبعیت از اندیشه های ژرف امام نخست شیعیان؛ امام علی - علیه السلام، داشته است. بدین اعتبار، این نوشتار حول محور اندیشه های اخلاقی- سیاسی امام علی (ع) در برقراری روابط فی مابین، به خصوص در برابر رقیبان سیاسی، گشتاور خواهد داشت.

واژگان کلیدی :اخلاق علوی، اخلاق سیاسی ،نظام بین الملل،روابط دیپلماتیک،منافع ملی  

کلیدواژه‌ها

اخلاق علوی؛ اخلاق سیاسی؛ نظام بین الملل؛ روابط دیپلماتیک؛ منافع ملی ؛