تاثیر آموزش مهارت‌های اجتماعی بر سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی مادران دارای دانش‌آموز پسر کم‌توان ذهنی

روانشناسی اجتماعی

مقاله 2، دوره 5، شماره 46، خرداد 1397، صفحه 15-25   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

علی رضا فرهنگ اصفهانی¹؛ میترا فرهنگ اصفهانی¹؛ سیده الهام مختاری یوسف‌آباد²؛ طیبه عبادی³؛ سارا حقیقت^{* 4}

¹گروه علوم تربیتی، واحد بندر عباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندر عباس، ایران

²کارشناس ارشد مشاوره توانبخشی، گروه مشاوره، پژوهشگر جهاد دانشگاهی، کهگیلویه و بویراحمد، ایران

³کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران

⁴گروه روانشناسی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های اجتماعی بر سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی انجام شد. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری پژوهش همه مادران دارای دانش‌آموز پسر کم‌توان ذهنی شهرستان ورامین در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از میان آنان 40 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 60 دقیقه‌ای مهارت‌های اجتماعی را آموزش دید. گروه‌ها پرسشنامه‌های فرم کوتاه نشانه‌های روانی (نجاریان و داوودی، 1380)، کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 2010) و سازگاری اجتماعی (بل، 1961) را در مراحل پیش‌آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-21 تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین گروه‌های آزمایش و کنترل در هر سه متغیر سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش مهارت‌های اجتماعی به‌طورمعناداری باعث بهبود سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی مادران دارای دانش‌آموز پسر کم‌توان ذهنی شد (01/0P<). بنابراین نتایج حاکی از اهمیت آموزش مهارت‌های اجتماعی در بهبود سلامت روان، کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی مادران دارای دانش‌آموز پسر کم‌توان ذهنی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

مهارت‌های اجتماعی؛ سلامت روان؛ کیفیت زندگی؛ سازگاری اجتماعی

مراجع