ریخت شناسی الگوی رفتار نخبگان سیاسی در ایران بعد از انقلاب اسلامی

فصلنامه تخصصی علوم سیاسی

مقاله 6، دوره 14، شماره 42، فروردین 1397، صفحه 125-147   

نویسندگان

داریوش پیری^{* 1}؛ نوشین میرزایی جگرلویی²

¹دانشگاه تهران

²استاد

چکیده

این پژوهش به موضوع نخبگان سیاسی و نوع رفتار آنها و پیامدهای آن بر ثبات سیاسی در ایران می پردازد. نظریه پردازان بسیاری درباره مبحث نخبگان و تیپ شناسی آنها نظریه پردازی کرده اند که بیانگر اهمیت این امر در حوزه جامعه شناسی بویژه جامعه شناسی سیاسی است. توجه به کارکرد و ریخت شناسی نخبگان باعث بوجود آمدن مکتب فکری نخبه گرایی در میان محققان رشته جامعه شناسی سیاسی شده است. درمورد عملکرد نخبگان در ایران نظریه پردازان بزرگی مانند «زونیس» مفهوم پردازی کرده اند که منتج به شناسایی ویژگی های رفتاری نخبگان سیاسی در ایران قبل انقلاب شده است. «زونیس» و دیگر نظریه پردازان معتقد هستند که الگوی حاکم بر نخبگان و رفتار سیاسی آنها دارای ویژگی های گونه متفرق یا عدم وفاقی مورد نظر هیگلی و برتون می باشد . در مدل متفرق که در بسیاری از دولت های ملی گذشته و حال مشاهده شده ویژگی هایی وجود دارد که خود پیامد هایی مانند بی ثباتی سیاسی و عدم توسعه سیاسی در جوامع در حال توسعه ی مانند ایران را به دنبال دارد. این الگوی رفتاری ریشه در فرهنگ و ساخت سیاسی و اجتماعی جامعه ایران دارد که باعث گردیده که جامعه سیاسی ایران هم در دوران قبل و هم بعد انقلاب از این امر رنج ببرد.

کلیدواژه‌ها

"الگوی رفتار نخبگان"؛ "تیپ شناسی نخبگان"؛ "کارکرد نخبگان"؛ "ثبات سیاسی"؛ "نخبگان سیاسی"

مراجع