بررسی اثر دفروکسامین بر آنژیوژنز در پرده کوریوآلانتوئیک جنین جوجه

مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی

مقاله 6، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 21، تیر 1392   

نویسندگان

آتنا دشتی زاده¹؛ جواد بهارآرا²؛ سعیده ظفربالا نژاد³؛ خدیجه شاهرخ آبادی⁴

¹دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، گروه زیست شناسی، کارشناسی ارشد سلولی تکوین جانوری، مشهد. ایران.

²دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، گروه زیست شناسی، دانشیار بیولوژی تکوین جانوری، مشهد. ایران

³دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، گروه زیست شناسی، مربی بیولوژی تکوین جانوری، مشهد. ایران

⁴دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، گروه زیست شناسی، استادیار ژنتیک، مشهد. ایران.

چکیده

زمینه و هدف:دفروکسامین یک شلانه کننده آهن بوده که در درمان بیماری­های مسمومیت با آهن،مورد استفاده قرار گرفته و بر فرآیند آنژیوژنز نیز موثر می­باشد. هدف از این پژوهش بررسی اثر دفروکسامین بر آنژیوژنز در پرده کوریوآلانتوئیک جنین جوجه است.روش کار:40 عدد تخم­مرغ نطفه­دار نژاد ROSSدر 4 گروه شاهد، شاهد آزمایشگاهی 1، تجربی 1 و2 که به ترتیب، با دفروکسامین 10 و 100 میکرومولتیمار یافته تقسیم شدند. در روز هشتم انکوباسیون، اسفنج ژلاتینی بر روی پرده کوریوآلانتوئیک قرار داده شد که در گروههای تجربی 1 و 2 به ترتیب با 10 میکرولیتر، دفروکسامین10 میکرو مول و 100 میکرومول آغشته گردید. روز دوازدهم، تعداد و طول انشعابات عروقی در تمام نمونه­ها به کمک نرم­افزار Image Jاندازه­گیری و اطلاعات به­دست آمده به کمک نرمافزار SPSSتوسط آزمون­های آماری tو ANOVAدر سطح 05/0 Pتحلیل گردید.یافته­ها:میانگین تعداد و طول انشعابات عروقی در نمونه­های گروه شاهد آزمایشگاهی1 نسبت به گروه شاهد، اختلاف معنی­داری نداشت (05/0 p>). میانگین تعداد و طول انشعابات عروقی در گروه تجربی 1، نسبت به گروه شاهد، کاهش معنی­دار داشت (05/0P). میانگین تعداد انشعابات عروقی در گروه تجربی 2 نسبت گروه شاهد کاهش معنی­دار داشت (05/0 P) ، اما میانگین طول انشعابات عروقی در گروه تجربی 2 نسبت به گروه شاهد، کاهش معنی دار نشان نداد (05/0 p>نتیجه­گیری:دفروکسامین ، دارای اثرات مهاری بر آنژژیوژنز در پرده کوریوآلانتوئیک جنین جوجه می­باشد.

کلیدواژه‌ها

آنژیوژنز؛ دفروکسامین؛ پرده کوریوآلانتوئیک