بررسی اثر دوره های گرسنگی و رشد جبرانی برکیفیت لاشه بچه ماهی کپور

مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی

مقاله 5، دوره 7، شماره 3 - شماره پیاپی 26، مهر 1393   

نویسندگان

خدیجه ابراهیمی¹؛ مجید محمدنژاد شموشکی²؛ روح الله جوادیان³؛ مجتبی کشاورز دیوکلایی³؛ علی کاربخش راوری⁴

¹کارشناس ارشدگروه شیلات، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر. ایران.

²استادیارگروه شیلات، واحد بندرگز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرگز. ایران.

³کارشناس ارشدگروه شیلات، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر. ایران

⁴استادیارگروه شیلات، واحد بندرگز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرگز. ایران

چکیده

زمینه و هدفمعمولاً گونه‌های مختلف ماهیان درطول زندگی با پدیده گرسنگی به­طورطبیعی مواجه می‌شوند، چنین حالتی معمولاً درفصل زمستان،هنگام مهاجرت‌های طولانی به منظور تخم‌ریزی و یا زمانی­که غذا در محیط زندگی، به دلایل مختلفی کاهش پیدا می‌کند اتفاق می‌افتد و باعث کاهش شدید ذخایر انرژی بدن ماهیمی­شود. روش­کار:اینآزمایش در 5 تیمار و 3 تکرار شامل: تیمار شاهد: پنج هفته غذادهی کامل در طول دوره، تیمار 1: یک هفته گرسنگی کامل و یک هفته غذادهی کامل، تیمار 2: دو هفته گرسنگی کامل و یک هفته غذادهی کامل، تیمار3: سه هفته گرسنگی کامل و یک هفته غذادهی کامل، تیمار 4: چهار هفته گرسنگی کامل و یک هفته غذادهی کامل، انجام پذیرفت. میزاناکسیژنمحلول برابرppm6-5/5، دمابرابر 28-24 درجهسانتی گراد و  pHدرطولدورهآزمایشبرابر 8-5/7 اندازهگیریگردیدبچه ماهیان کپور در طول دوره آزمایش و در تیمار شاهد و در زمان غذادهی تیمارهای دیگر با غذای تجاری (شامل: رطوبت 7/8 %، خاکستر 2/ 11%، پروتئین 32 % و چربی 5/10 % ) تغذیه شدند. یافته ها:با توجه به نتایج به­دست آمده از آنالیز لاشه بچه ماهیان کپور مشخص گردید در میزان درصد پروتئین، چربی، فیبر و خاکستر لاشه اختلاف معنی داری وجود دارد 05/0P به­طوری­که با افزایش طول دوره گرسنگی میزان چربی، پروتئین و فیبر کاهش و میزان خاکستر لاشه افزایش یافت. نتایج بررسی نشان داد که افزایش دوره گرسنگی باعث کاهش کیفیت لاشه و درصد بازماندگی بچه ماهیان کپور می گردد

کلیدواژه‌ها

گرسنگی؛ رشد جبرانی؛ لاشه؛ بچه ماهی کپور