بررسی هم آوری سلطان ابراهیم  در خلیج فارسآب­ های ساحلی استان بوشهر

مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی

مقاله 6، دوره 7، شماره 4 - شماره پیاپی 27، آذر و دی 1393   

نویسندگان

مهناز کردگاری¹؛ تورج ولی نسب²؛ شهلا جمیلی²

¹دانشگاه آزاد اسلامی، واحدبندرعباس، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان بندرعباس. ایران

²مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران. ایران

چکیده

زمینه و هدف:ماهی سلطان ابراهیم Nemipterus japonicusاز گونه های مهم تجاری و جزو ده گونه غالب آب­های خلیج فارس می­باشد. هدف از این پژوهش بررسی میزان هم آوری این ماهی در خلیج فارس(آب های ساحلی استان بوشهر) است.روش کار:در این پژوهش هم­آوری مطلق و نسبی با صید 595 نمونه طی یک سال مورد مطالعه قرار گرفت. صید عمده آن توسط ترال کف انجام شد. نمونه­ها به­طور ماهانه از آب­های ساحلی استان بوشهر، بخش شمالی خلیج فارس، توسط شناورهای صیادی منطقه و گشت‌های تحقیقاتی تهیه و اطلاعات حاصله در نرم افزار Excelمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:تخمین هم­آوری برای 41 عدد ماهی در دامنه طولی(طول چنگالی) بین 114 تا 234 میلی­متر انجام شد. میانگین طول چنگالی189 میلی متر با انحراف معیار 8/27 و میانگین وزن گناد 84/3 گرم با انحراف معیار 29/2 به­دست آمد. حداکثر هم­آوری مطلق1240910و حداقل 84031 عدد تخمک به­ترتیب برای ماهیانی با طول چنگالی210 و 114 میلی­متر تعیین شد. میانگین هم­آوری مطلق ماهی سلطان ابراهیم 42633472388 و میانگین هم­آوری نسبی 2933817 عدد تخمک محاسبه گردید. حداکثر و حداقل قطر تخمک اندازه­گیری شده به ترتیب 448/0 و 022/0 میلی‌متر و میانگین آن 071/0221/0 میلی‌متر بود. فراوان ترین قطر تخمک­ها مربوط به نمونه های فروردین ماه با قطر 296/0 میلی متر و هم چنین حداکثر قطر تخمک نیز مربوط به نمونه های فروردین ماه با قطر 448 /0 میلی متر بود.

کلیدواژه‌ها

ماهی سلطان ابراهیم؛ هم­ آوری؛ خلیج فارس؛ استان بوشهر