شریعت، عرفان و اخلاق در «مجنون و لیلی» امیرخسرو دهلوی

عرفان اسلامی

مقاله 7، دوره 9، شماره 36، دی 1392   

نویسندگان

جواد کبوتری¹؛ عباس ماهیار²

¹دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دهدشت، گروه ادبیات فارسی، دهدشت، ایران

²دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، استاد گروه ادبیات فارسی، کرج، ایران

چکیده

شناخت ویژگی‌هایی کاثر، تحلیل معانی، فهم مسائل ادبی و آگاهی خواننده را نسبت به میزان دانش و معلومات صاحب آن بیشتر می‌سازد. آثار امیر خسرو دهلوی از متون مهم ادبیات فارسی به حساب می‌آیند. یکی ازین آثار، «مجنون و لیلی» است که به تقلید از لیلی و مجنون نظامی سروده شده است. هر کس در نگاه اوّل به جنبه‌های عاشقانه و غنایی داستان مجنون و لیلی می‌اندیشد، امّا با مطالعه و ورود به داستان در می‌یابد که امیر خسرو در حوزة تصوّف، عرفان، اخلاق و نیز معارف اسلامی آگاهی کافی داشته است و این آگاهی به خوبی در آثار وی نمود پیدا کرده است، چون از هشت سالگی با شیخ نظام‌الدین اولیاء حشر و نشر داشته است و خود نیز فطر تیبیدار داشت، اشعار و آثار او تحت‌الشعاع ضمیر روشن و آگاه وی از تعالیم عالیة دین بوده است. این مقاله به بررسی نمود شریعت، عرفان واخلاق در مثنوی «مجنون و لیلی» می‌پردازد که شاعر از آنها بهره گرفته است.

کلیدواژه‌ها

امیرخسرو دهلوی؛ مجنون و لیلی؛ شریعت؛ عرفان و اخلاق