سبع هشتم، حقیقتی اسرارآمیز تا تعبیری طنزآمیز (بررسی معنای اصطلاحی «سبع هشتم» در ادبیات عرفانی)

عرفان اسلامی

مقاله 3، دوره 10، شماره 37، دی 1393   

نویسندگان

فاطمه عسکری¹؛ سیدحسین سیدی²

¹دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، پردیس واحد بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد

²استاد گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه فردوسی مشهد چکیده:

چکیده

حقیقت انسان به لحاظ ادراک و آگاهی دریایی عمیق و ژرف است که انسان بالقوه توانایی دست­یابی به دیگر سطوح آگاهی و ادراک را دارد و چگونگی بازتاب و بحث در آن از جایگاه گسترده و وسیعی در میان تعابیر و مفاهیم گوناگون قرآنی، و به ویژه در زمینه­­ ادبیات عرفان اسلامی برخوردار­ است. در برخی از شواهدی از آثار ادیبان و­ سالکان، واژگانی چون: «سبع هشتم» دیده می­شود که تاکنون چگونگی معنای اصطلاحی و مفهومی آن محل بحث و اختلاف بوده است. از­طرف دیگر، بررسی این مدخل، به­عنوان یک اصطلاح عرفانی و ادبی مورد توجّه و تحقیق فرهنگ نامه­های اصطلاحی و عرفانی نبوده­است. هدف از این تحقیق، آن است که با مطالعه نمونه موردی در معنای لغوی، و به­ویژه اصطلاحی و مفهومی مدخل «سبع هشتم» و نیز اثبات و تحلیل چگونگی جایگاه آن در زمینه­ ادبیات عرفانی، بتواند به­نوعی اهمّیت توجّه و ذکر این مدخل را در فرهنگ نامه­ها و لغت نامه­ها، به­ویژه در زمینه اصطلاحات عرفانی معاصر متذکّر شود.

کلیدواژه‌ها

سبع هشتم؛ تفسیر أنفسی؛ تأویل خود؛ ادراک و آگاهی؛ تعقّل قلبی