بررسی مضامین عرفانی غزلیات سلطان علی رودبند

عرفان اسلامی

مقاله 10، دوره 10، شماره 38، دی 1393   

نویسندگان

لیلی عباسی منتظری¹؛ علی افضلی²

¹کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج، عضو باشگاه پژوهشگران جوان، یاسوج، ایران

²دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دزفول، استادیار گروه ادبیات فارسی، دزفول، یاسوج

چکیده

در این مقاله برآنیم تا به بررسی و تحلیل بن مایه‌های عرفانی موجود در کلام یکی از بزرگان عرفان یعنی سلطان علی رودبند (از احفاد امام موسی کاظم علیه السلام) بپردازیم. در حقیقت هدف ما از این پژوهش، کنکاش و جستجو در جهان بینی عرفانی معتقد و مورد قبول اهل بیت (علیهم السلام) است.اهمیت وی در تاریخ عرفان را می‌توان به دو نکته خلاصه کرد اول اینکه شیخ علی سیاهپوش، در روند تبدیل طریقت صفویه به سلطنت صفویان، نقش مهمی ایفا کرده است و دوم اینکه از شیخ رود بند، اشعاری بر جای مانده، که با مطالعه آن می­توان خط سیر طریقت صفویه از موسس آن به بعد را دنبال گرفت. آنچه با مطالعه در اندیشه‌های عرفانی رودبند حاصل می‌شود، عرفانی بر پایه­ سه اصل اهمیت در اجرای اصول شریعت، مبارزه با دنیاپرستی در همه اشکال آن و زهد و ریاضت است

کلیدواژه‌ها

سلطان علی رودبند؛ عرفان؛ عشق؛ معرفت