گزارة «خواب»؛ سلطة تخیّل یا کارکرد عقل

عرفان اسلامی

مقاله 6، دوره 13، شماره 48، شهریور 1395   

نویسندگان

صدیقه سلیمانی¹؛ یوسف عالی عباس آباد²

¹استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور

²استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور.

چکیده

خواب و رؤیا، ملازم همیشگی انسان، به عنوان ابزاری توانمند، برای کشف رمزهای هستی یا واکاوی دربارة امور جهان است. اتفاقاتی که در اعماق تاریخ افتاده و متن­هایی از آن به دست رسیده، نشان می­دهد که از دیرباز، همراه انسان در تمام جنبه­های مدنی و فردی بوده است. هریک از جوامع انسانی براساس قوانین جامعه­شناسی و قبلیه­ای، تعریف­های خاصی از آن دارند و در موقعیت­ها و مقاطع خاصی از آن بهره برده­اند. در دانش بشری تئولوژی و خداشناسی، هم تعریف­های مستقلی و هم کارکردهای خاصی دارد. رؤیا در زندگی انسان در تمام عصرها، ابزار شگرفی برای تصویرسازی­های تمایلات انسان و زبانی­کردن مفاهیم خاصی است که بنا به دلایلی قادر به گفتار واضح آن نیستند. جای شگفتی این است که با مفهومِ رؤیا که خود نیاز به زبانی­کردن دارد، به­مفهوم­سازی و ایماژپردازی دست زده­اند

کلیدواژه‌ها

رؤیا؛ خواب؛ ادیان؛ تفکر و تخیل