ویژگی عبادت در سلوک عرفانی رابعه عدویه

عرفان اسلامی

مقاله 5، دوره 13، شماره 50، دی 1395   

نویسندگان

مسعود حاجی ربیع¹؛ زهرا شیردلی²

¹استادیار دانشکده الهیات و ادیان، دانشگاه شهید بهشتی

²دانشجوی کارشناسی ارشد عرفان تطبیقی، دانشگاه شهید بهشتی.

چکیده

در این پژوهش؛ «تأثیر سلوک عبادی رابعۀ عدویه بر وجوه عرفانی» او مورد بررسی قرار می‌گیرد. در باب زهد و عشق الهی این بانو و نیز کرامات وی سخن بسیار به میان آمده است ولیکن در منابع عرفانی چندان به نقش راهبردی عبادات در سلوک عرفانی رابعه، اشاره نگردیده و نیز در بررسی غالب مقالات و پایان‌نامه‌ها التفات و اهتمام پژوهندگان را در این خصوص نیافتیم، لذا در نظر داریم در این پژوهش مرحله‌به‌مرحله ابحاث تعبدی زندگی رابعه را مورد بررسی قرار دهیم تا به این نتیجه برسیم که: سلوک دینی رابعه مقدمه و قوام بخش سلوک عرفانی اوست. در این سیر معرفتی پس از مرحله فناء، اشتیاق و سعی رابعه برای زهد و تعبد مضاعف گشته و امتزاج عشق و بندگی به حد اعلای خود رسیده است. همچنین اهمیت رسالت رابعه در شناساندن حقیقت بندگی به مردم و ایجاد نهضتی عرفانی بر مبنای عشق الهی، ازجمله نتایج نوآورانه این پژوهش می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

رابعه؛ سلوک؛ عرفانی؛ عبادت؛ تعبد؛ عشق الهی