تأثیر اماکن مذهبی بر تجربه‌های عرفانی و اعتقادات دینی

عرفان اسلامی

مقاله 7، دوره 14، شماره 53، آذر 1396   

نویسندگان

عبدالرضا ادهمی¹؛ افسانه ادریسی²؛ مهدی عامری³

¹هیأت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال.

²هیأت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران

³دانشجوی دکتری جامعه شناسی فرهنگی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

چکیده

تجربة عرفانی، یکی از مهم­ترین­ره­آوردها و ارمغان­های پالایش روحی است. این­نوع تجربه و صیقل درونی، با تمام تلاش­های روحی و جسمی انسان ارتباط دارد، یعنی تمام توان انسان را برای کسب معرفت و تجربة معرفتی به خود اختصاص می­دهد. تلاش­های انسان برای دریافت این­نوع تجربه­ها بسیار متنوع و گوناگون است. یکی از راه­کارهای انسان برای درک حالت­های زیبای روحی و ارتباط با حقیقت مطلق، توسّل به ائمه، زیارت مکان­های متبرکه و تصفیة درونی خــویش است. مکان­های مقدس و بقاع متبرکه نیز هم در بُعد اجتماعی و هم در بُعد زمانی، نقش بسیار مهمی در پالایش درونی و روحی انسان دارند. هدف عمدة پژوهش، بازخوانی، نقد و تفسر تأثیر و کارکرد سفرهای زیارتی و مکان­های متبرک امامزاده صالح تجریش و حرم شاه­عبدالعظیم حسنی بر شناخت و مؤلفه­های عرفانیِ شناخت درونی انسان دارد.

کلیدواژه‌ها

تجربة عرفانی؛ پالایش درون؛ تصفیة روح؛ مؤلفه­های عرفانی شناخت