روابط خارجی ایران و عربستان در سال‌های 1384 تا1392 با تاکید بر تحولات سوریه

فصلنامه تخصصی علوم سیاسی

مقاله 4، دوره 14، شماره 44، مهر 1397، صفحه 95-122   

نویسندگان

شیوا جلال پور^{* 1}؛ ابوطالب جعفری²

¹استادیار گروه علوم سیاسی،واحد اهواز،دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

²دانشجوی دکتراعلوم سیاسی،‌ ‌واحد خرمشهر ،‌دانشگاه آزاد خرمشهر-‌خلیج فارس،‌ایران

چکیده

ایران و عربستان دو کشور مهم در خاورمیانه محسوب می‌شوند هر چند اختلافات مذهبی میان دو کشور وجود دارد اما اشتراکات فرا مذهبی (دینی) نیز وجود دارد که این دو روند روابط خارجه دو کشور را در ادوار مختلف بنا نهاده است مطالعات نشان می‌دهد هر چه از دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد گذشته روابط دو کشور رو به سردی گرایش پیدا کرده و تنش بین ایران و عربستان شدت گرفته است. اساسا تعلقات طرفین نسبت به حوزه های نفوذشان و ورود هر یک به حوزه تحت نفوذ دیگری علل اصلی این تنش ها بوده است که منجر به تخاصم وحتی تهدید لفظی بین دولتمردان دو کشور در سالهای اخیر گردید بنابراین آنچه مسلم است عربستان خود را مدافع تسنن در منطقه می‌داند و ایران خود را مدافع تشیع در منطقه می‌خواند. قدر مسلم آنست که مسایل ژئوپلتیکی منطقه یا تاثیرگذار بر روابط ایران و عربستان می‌باشد یا تاثیرپذیر از این روابط می‌باشد. سوالی که درپژوهش حاضر مطرح است این است که اساسا چه مسایلی در استحکام و گسست روابط بین دو کشور در سال‌های 84 تا 92 دخیل بوده ؟ که در پاسخ به فرضیه حاصل از این پرسش می‌توان گفت مساِئل منطقه‌ای از جمله تحولات سوریه بوده واینکه ایران از حکومت در سوریه و عربستان از معارضین در سوریه حمایت می نماید

کلیدواژه‌ها

ژئوپلتیک؛ سوریه؛ ایران؛ عربستان؛ تشیع و تسنن

مراجع