دیسپرز کردن نانولوله‌های کربنی در محیط آبی به منظور استفاده در نانوکامپوزیت‌های زمینه سرامیکی

نانومواد

مقاله 2، دوره 1، شماره 1، خرداد 1388، صفحه 11-16   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

هادی برزگر بفروئی^* ؛ تورج عبادزاده؛ محمد حسن امین؛ جعفر جعفری پورمیبدی؛ علیرضا آقایی

پژوهشکده سرامیک، پژوهشگاه مواد و انرژی

چکیده

درکار حاضر، جهت ایجاد گروه‌های عاملی بر روی سطح نانولوله‌های کربنی، آنها در محیط آبی به صورت کاملا هموژن دیسپرز شدند. از این رو، ابتدا نانولوله‌های کربنی در محیط‌های اسیدی مختلف از قبیل اسید نیتریک/اسید سولفوریک و اسید نیتریک/اسید سولفوریک/اسید کلریدریک دیسپرز شدند. سپس جهت بررسی ایجاد گروه های عاملی روی سطح نانولوله‌ها، از تکنیک‌های  طیف‌سنجی رامان، طیف سنجی مادون قرمز و آنالیز توزین حرارتی استفاده گردید. با استفاده از این تکنیک‌ها حضور گروه‌های عاملی کربوکسیلیک   (–COOH) و هیدروکسیل (–OH) بر روی سطح نانولوله‌های کربنی اثبات شد. بهترین محلول اسیدی برای ایجاد گروه های عاملی و مقدار بهینه نانولوله‌ها در آب با استفاده از تکنیک اسپکتروفتومتر (UV-Vis) مشخص شد. نتایج به دست آمده توسط اسپکتروفتومتر (UV-Vis) نشان داد که بهترین محلول اسیدی، محلول حاوی اسید نیتریک/اسید سولفوریک/اسید کلریدریک و مقدار بهینه نانولوله‌های کربنی در cc 100 آب، 1/0 گرم می ­باشد.

کلیدواژه‌ها

نانولوله‌های کربنی؛ دیسپرز شدن؛ گروه های عاملی؛ نانوکامپوزیت های زمینه سرامیکی

مراجع