کنـتـرل شیمیـایی بیـمـاری مرگ گیـاهـچـه خـیار ناشـی از قـارچ Pythium aphanidermatum

گیاهپزشکی کاربردی

مقاله 1، دوره 3، شماره 3 - شماره پیاپی 11، آذر 1393، صفحه 165-174   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سمیه آتش‌بهار¹؛ مهدی نصر‌اصفهانی^{* 2}؛ محمد ترابی³

¹دانشجوی سابق کارشناسی ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری‌شناسی گیاهی، ورامین

²دانشیار، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، ایران

³استاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری‌شناسی گیاهی، ورامین ، ایران

چکیده

بوته میری خیار، ناشی از (Edson) Fitzp  Pythium aphanidermatumاز جمله بیماری‏­هایی است که با مهیا شدن عوامل محیطی به خصـوص رطوبت بالا، دمای مطلـوب و عـدم رعـایت تناوب کشت، همـواره ظاهر می‏­شود. با توجه به اهمیت این بیماری، اثر قارچ­کش‎­های پروپاموکارب هیدروکلرید (پروپلانت (722 SL، متالاکسیل (ریدومیل (GR 5% و بردوفیکس18%)  (SC، در خزانه و گلخانه، در کنترل این بیماری بررسی شد. تاثیر قارچ‎­کش پروپاموکارب هیدروکلرید با دز­های 75/.، 1 و 25/1 در هزار، در مقایسه با قارچ­‏کش متالاکسیل گرانول به میزان 5/2 گرم در متر­مربع و بردوفیکس به میزان 5 میلی­لیتر در هزار و شاهد بدون قارچ­کش، در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس ساده و مرکب داده انجام شد. تجزیه آماری، به صورت ساده و مرکب با نرم افزار  SASانجام شد. نتایج نشان داد که قارچ­‏کش­‏ها در دوز­های مختلف مورد استفاده، از نظر درصد مرگ گیاهچه ناشی از بیماری بوته میری خیار در خزانه و گلخانه تفاوت معنی­دار داشتند. در خزانه، قارچ­کش پروپاموکارب هیدروکلرید، به میزان یک میلی­لیتر در هزار با 62/7 درصد مرگ گیاهچه، بیش­ترین اثر را درکاهش بیماری داشت و قارچ‏­کش بردوفیکس، با 50/41 درصد مرگ گیاهچه کم­ترین تاثیر را در مقایسه با سایر قارچ­کش-‏ها و شاهد نشان داد. در آزمایش گلخانه نیز کم­ترین و بیش­ترین درصد مرگ گیاهچه مربوط به تیمار پروپاموکارب هیدروکلرید با دوز 75 0 میلی­لیتر در هزار و متالاکسیل بادوز 5/2 گرم در متر­مربع، به ترتیب با 75/3 و 00/45 درصد مرگ گیاهچه بود

کلیدواژه‌ها

خیار؛ مرگ گیاهچه؛ پروپاموکارب هیدروکلرید؛ بردوفیکس؛ متالاکسیل

مراجع