بررسی اثر متقابل ارتفاع و روش خشک کردن بر مقدار و ترکیب اسانس آویشن کوهی در منطقه پلور، شهرستان آمل (مطالعه موردی)

پژوهش های زراعی در حاشیه کویر

مقاله 4، دوره 11، شماره 4 - شماره پیاپی 19، اسفند 1393، صفحه 267-277   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

بهزاد غلامحسین‌زاده¹؛ یوسف نیک‌نژاد²؛ هرمز فلاح‌آملی^{* 3}

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحدآیت‌اله آملی، آمل- ایران

²- استادیار و مدیر قطب گیاهان دارویی دانشگاه آزاد اسلامی واحدآیت‌اله آملی، آمل- ایران

³- استادیار گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحدآیت اله آملی، آمل- ایران

چکیده

از جمله مهم­ترین و ارزشمند­ترین گونه­های دارویی که عمدتاً در مناطق کوهستانی و نقاط مرتفع می­روید گیاهی از خانواده لابیاته به نام آویشن کوهی یا Thymuskotschyanus است. جهت بررسی تاثیر ارتفاع رویش و چهار روش مختلف خشک کردن (نور مستقیم خورشید، سایه، ماکروویو با توان 900 و 360 وات) و شرایط ژنتیکی و اکولوژیکی بر میزان اسانس این گیاه، نمونه­هایی از گیاه مذکور در سه ناحیه ارتفاعی(2100، 2700 و 3300) در زمان 100 % گل­دهی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصله از تجزیه واریانس صفات بر ارتفاع و روش­های مختلف خشک کردن نشان داد تغییرات میزان اسانس­ها از جمله تیمول، کارواکرول، آلفا ترپینن، پی سیمن، گاما ترپینن، بورنئول، کاریوفیلن، دلتاکادینن و کاریوفیلن اکسید در سطح آماری یک درصد معنی­دار شدند. بیش­ترین میزان تیمول از تیمار خشک کردن ماکرویوو با توان 900 وات و ارتفاع 3300 متر با متوسط 22/41 درصد حاصل شد.

کلیدواژه‌ها

آویشن کوهی؛ ارتفاع؛ خشک کردن؛ اسانس؛ کارواکرول؛ تیمول

مراجع