اثر کود‌های آلی و زیستی بر صفات رشد و عملکرد کمی گیاه دارویی ماریتیغال

پژوهش های زراعی در حاشیه کویر

مقاله 8، دوره 10، شماره 4 - شماره پیاپی 15، اسفند 1392، صفحه 375-386   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

لاله ولایی^{* 1}؛ قربان نور‌محمدی²؛ طاهره حسنلو³؛ محمد‌رضا حاج سید‌هادی⁴

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا، ورامین، ایران

²- استاد گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران.

³استادیار بخش فیزیولوژی مولکولی، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، کرج. کرج، ایران.

⁴استادیار گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، رودهن، ایران.

چکیده

این آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی واقع در رودهن در سال 1389 اجرا شد. تیمار­ها شامل پنج سطح کود ورمی­کمپوست (صفر، 5، 10، 15 و 20 تن در هکتار) و کود زیستی فسفات بارور 2 در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح با بذر) بودند. نتایج نشان داد ورمی­کمپوست اثر معنی­‌داری بر تمامی صفات مورد بررسی داشتند. تلقیح بذر با فسفات بارور 2 اثر معنی­‌داری بر تعداد کاپیتول، وزن تر برگ، وزن تر ساقه، وزن تر گل، وزن تر کل بوته، وزن خشک گل، وزن خشک کل بوته و عملکرد بذر داشت. همچنین از بین صفات مورد بررسی تنها قطر کاپیتول تحت اثر متقابل ورمی­کمپوست و کود زیستی معنی­‌دار نشد. بیش­ترین عملکرد بذر به علت افزایش تعداد کاپیتول، قطر کاپیتول و وزن هزار دانه با مصرف 20 تن ورمی­کمپوست حاصل شد. همچنین صفاتی مانند ارتفاع گیاه، وزن تر برگ، وزن تر ساقه، وزن تر گل، وزن تر کل بوته، وزن خشک گل و وزن خشک کل بوته نیز با مصرف نسبی 20 تن ورمی­کمپوست در واحد سطح (هکتار) دارای بیش­ترین مقدار بودند. با تلقیح فسفات بارور 2 به­علت افزایش تعداد کاپیتول در بوته و قطر کاپیتول، عملکرد بذر افزایش یافت. حداکثر عملکرد بذر (2/2150 کیلو­گرم در هکتار) تحت اثر متقابل مصرف نسبی 20 تن ورمی کمپوست × تلقیح فسفات بارور 2 در واحدسطح (هکتار)حاصل گردید. بنابراین مصرف نسبی 20 تن ورمی­کمپوست و تلقیح بذر با فسفات بارور 2 در واحدسطح (هکتار) به­علت افزایش عملکرد بذر بهترین تیمار بودند

کلیدواژه‌ها

ماریتیغال؛ عملکرد بذر؛ کود زیستی فسفاته بارور 2؛ ورمی‌کمپوست

مراجع