تحلیلی بر ارتباط شهر یادگیرنده و شهر خلاق در راستای دستیابی به شهر پایدار (مطالعه موردی: شهر رشت)

مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی

مقاله 12، دوره 13، شماره 2 - شماره پیاپی 43، شهریور 1397، صفحه 465-482   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

شهرام امیرانتخابی^{* 1}؛ یاسر قلی پور²؛ سعید میثمی³

¹استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور ، رشت، ایران

²باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

³دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، رشت، ایران

چکیده

تأثیر شهرها در عرصه ملی و جهانی در سال­های اخیر رو به افزایش بوده است و دولت­های محلی با چالش­های مربوط به فناوری­های جدید، اقتصاد دانش، تنوع فرهنگی و پایداری زیست محیطی رو به رو شده­اند. در همین راستا ظهور شهرهای یادگیرنده به عنوان مکانی مناسب برای یادگیری مادام العمر و بستری ایده­آل جهت آموزش شهروندان خلاق انکارناپذیر است و تحقق شهرهای خلاق را نوید می­دهد که با تکیه بر نیروی پایدار خلاقیت، زمینه مشارکت دانایی محور شهروندان و تولید مداوم دانش را فراهم می­کند، بنابراین بر اساس این رابطه متقابل و با ترکیب  دانش مستمر شهر یادگیرنده و خلاقیت شهر خلاق دستیابی به شهر پایدار میسّر خواهد شد. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین شاخص­های شهر یادگیرنده و شهر خلاق در رشت می­باشد. روش تحقیق توصیفی، تحلیلی، همبستگی و روش گردآوری اطلاعات اسنادی و پیمایشی با ابزار پرسش­نامه است. جامعه آماری تحقیق را کارشناسان ادارات شهر رشت  تشکیل می­دهند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 367 نفر و روش نمونه­گیری تحقیق گلوله برفی (زنجیره­ای) است. جهت آزمون فرضیه تحقیق از آزمون­های اسپیرمن و رگرسیون چند گانه استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد که ارتباط آماری معناداری بین شاخص­های شهر یادگیرنده و شهر خلاق وجود دارد (01/0 >P). بنابراین با ارزش نهادن به امر یادگیری و افزایش خلاقیت شهروندان دستیابی به شهر پایدار میسر خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

شهر یادگیرنده؛ شهر خلاق؛ شهر پایدار؛ رشت

مراجع

Abdollahpour, J., Mokhtarpour, H., & Mokhtarpour, R. (2012). Participation of Tehran Citizens in the Field of Manicipal Duties (Casae Study: Tehran Municipality Fourth District). Urban Management Quarterly, 31, 157-174 (In Persian).

Akbarimotlagh, M. (2011). Investigating the Dimensions of Creative City Theory and It´s Influence on Sustainable Urban Development with Emphasis o Global Experiencecs. Conference on Sustainable Architecture and Urban Development (In Persian).

Barati, N., & Sameni, A. (2011). Educating City, Necessities and Soiutions. Tehran  Municipality: Center for Study and Planning of Tehran City (In Persian).

Bayat, S., Gholipour, A., & pourezzat, A. (2012). Identification of Effective Factors  in  the  Formation  of  The  learning  City  in the  6^th district  of Tehran, Urban  Management  Quarterly, 11 (31), 139-156 (In Persian).

Berridge, J. (2006). The Creative City. Plan, p 21.

Bianchini, F., & Landry, Ch. (1997). The Creative City,Working Pager3:Indicators of a Creative City A Methodologhy for Assessing Urban Viability and Vitality. Published by Comedia The Round, Bournes Green, Nr Stroud Gl os.GL6  7NL.

Candy, P. (2005). Life Long  learning: critical, desirable  or  just  a  good  idea. address  to Adult  Learning  Australia’s Adult  learners, week.

Coletta, C. (2008). Fostering the Creative City. CEOS for cities. August 2008, p4.

Di Sivo, M., & Ladiana, D. (2010). Towards a learning city the neighborhood lab and the lab net. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 5349-5356. Available online at www.sciencedirect.com

Divandari, A.,  Kermanshah, A.,  & Ekhlasi, A. (2012). Introducing  a  Branding  Model  for  Major  Recreational, Residential. Tourism  and  Sports  Projects  of  the  County  with  Native  Approach  Based  on  Data  Theory, Journal  of  Commerical  letter of  Inquiry, 65, 27- 64 (In Persian).

Dixon, N. (1994). The Organizational Learning Cycle: How We Can Learn Collectively. Maidenhead: McGraw-Hill.

Ebrahimi, M. (2008). Creative City Meeting: Concepts, Policies, A Case Study of Successful and UnSuccessful Cities. Center for Study and Planning of Tehran City, Niavaran Cultural Center (In Persian).

Ebrahimzadeh, I. (1994). Adult Education, Tehran, Payamenoor University (In Persian).

Emami, M., & Saeidi, M. (2009). The Role of Universities In Reaching the Horizons of The Vision of 1404 and A Knowledge-based Society. Journal of Work and Society, 110, 58-63 (In Persian).

Fotohi Mehrabani, B., Kalantari, M., & Rajayi, S.A. (2016). Crative City and Indicators of Iranian Creative City. Journal of Geography, New Course, 14 (51), 101-118 (In Persian).

Ghaffari, A., & Afroz, B. (2014). Modeling the Evaluation of Urban Management Performance in Framing for Entrepreneurship Using Fuzzy Logic (Case Study: Ardabil City). Entrepreneurship Development, 7 (3), 549-568 (In Persian).

Habibpour, K., & Safari, R. (2009). Comprehensive Manual for Using SPSS In Survey Research. Tehran: Loyeh, Motafacceran (In Persian).

Hamilton, R., & Jordan, L. (2010). Learning Cities: The United Kingdom Experience, Heritage. Regional Development and Social Cohesion, International ConferenceTuesday 22 to Thursday 24 June, Östersund, Sweden.

Hoseini, S.A., & Bahrami, Y. (2012). The Effect of Urban Spatial Structure on the Consumption Behavior of Citizens. Journal of Applied Geosciences Research, 11(28), 243-267 (In Persian).

International Conference on Learning Cities, Lifelong Learning forall (n.d). Inclusion, Prosperity and sustainability in cities, 21-23 October 2013, Beijing, China.

Irandoust, K., & Gholamizarchi, M. (2015). Promote the Presence and Participation of People Through the Introduction of Public Spaces of the Creative City (Case Study: Yazd City). Journal of Fine Arts- Architecture, 20 (2) 47-58 (In Persian).

Kearns, P. (2015).  Learning cities on the move Australian. Journal of Adult Learning, 55 (1), 153-168.

Keyghobadi, M., Fakhrayi, M., Alavi, S.S., & Zavvari, S.A. (2008). Understanding the Cultural Industry. First Edition, Qom: Asef Publications (In Persian).

Landry, ch. (2000). The creative city: A Toolkit for Urban Innovators. London: Comedia/ Earthscan

Longworth, Norman. (2006). Learning Cities, LearningRegions, Learning Communities, Lifelong Learning and Local Government, Routledge.

Mokhtari Malekabadi, R., Saghayi, M., & Iman, F. (2014). Rating the Fifteen Regions of Isfahan in Terms of Indicators of Creative City Using Regional Planning Models. Research and Urban Planning, 5 (16), 105-120 (In Persian).

Molayi, M., & Habibiyan, S., & Janalizadeh, M. (2012). Providing an Interactive Model in the Knowledge-based Society on the Formation of Knowledge Based Businesses in the Horizon 2025, National Conference on Entrepreneurship and Business Knowledge Management, Mazandaran University (In Persian).

Mousavi, M. (2014). Ranking of Sardasht Neighborhood in Terms of Moving Towards Creativity with an Emphasis on the Realization of the Creativity City Using Topsis ana ANP. Geography and Territorial Spatial  Arrangement, 10, 19-38.

OECD. (1992). City strategies for  lifelong  learning  Second Congress of Educating Cities held in Gothenburg, November.

Pourahmad, A., Hamidi, A., Farhadi, E., & Hoseinpour, M. (2016). Evaluating the Challenges and Opportunities of Creating  a  Creative City in   Free-Trade  Zones (Free-Trade  Zone  of  Aras). Human Settlement Planning Studies, 11 (37), 1-18 (In Persian).

Rafieyan, M. (2010). Antroduction to Creative Regions and Cities. Municipalities, 11( 100), 12-15  (In Persian).

Rahimi, M.,  Moradali, M., Daha, E., Fallahzadeh, A. (2013). Creative City (Theoreticals and Indicators) Center for Study and Planning of Tehran City. Danesh shahr of Journal, 159-180 (In Persian).

Reghenzani-Kearns, D., & Kearns, P. (2012)   Lifelong learning in German learning cities/regions. Australian Journal of Adult Learning, 52 (2), 336-367.

Saeedi, H. (2010). Creative City. Municipalities, 11 (100), 5-11.

Shabiyan, P., & Rahgozar, E. (2012). Link the Creative Environment with the City. Manzar, 19, 67-73 (In Persian).

Simmie, J. (2005). Innovation, Networks and  Learning  Regions?, Regional Studies Association, Regional  Policy  and  Development 18. Jessica  Kingsley  Publishers, London  and Bristol, Pennsylvania, Regional  Studies  Association,  London.

Simmie, J. (2012).  Learning  City  Regions: Theory  and  Practice  in  Private  and  Public Sector  Spatial  Planning,  Planning  Practice  and  Research. Routledge: Taylor  &  Francis Group,  pp. 1-17, http:// www.tandfonline.com/loi/cppr20.

Tajudeen, I. (2008). JENESYS Program Report, Conference of Urban CommunityDevelopment Inspired by Culture: The Potential of Creative Cities, July 29 - August 7, 2008. Published by The Japan Foundation.p 60.

Unesco. (2015). UNESCO Global Network of Learning Cities, Guiding  Documents, UNESCO  Institute  for  Lifelong  Learning (UIL), Hamburg, Germany.