بررسی و تحلیل عناصر داستانی در دو داستان«زنی‌ که مردش را گم‌کرد!» و « به کی سلام کنم؟»

جستار نامه: ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)

مقاله 4، دوره 1، شماره 2، اسفند 1396، صفحه 62-79   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسنده

دکتر ندا مراد^*

مدرس دانشگاه فرهنگیان شهید رجایی قزوین

چکیده

 داستان، آفرینشی هنری است که ذهن خلّاق نویسنده با الهام گرفتن از زندگی درونی و بیرونی بشر و آنچه پیرامون اوست، با عناصری بنیادین خلق می‌شود. عناصر داستان، شالوده و ساختار اصلی یک داستان را تشکیل می‌دهد که بررسی و شناخت این عناصر، مخاطب را در شناخت بهتر نویسنده اثر راهنمایی می‌کند؛ زیرا نویسنده بنا به فراخور افکار و اندیشه‌های خود، از عناصر داستانی بهره می‌گیرد و نتیجه‌ی این امر، خلق آثاری متفاوت با درون‌مایه‌ و مضمونی تأثیرگذار است.
صادق هدایت و سیمین دانشور از نویسندگان معاصری هستند که در تجربه‌های نویسندگی، اغلب مسائل و مشکلات گریبان‌گیر زنان را از موضوعات و مضامین اصلی داستان‌های خود قرار داده‌اند. مقاله حاضر نمودهای این مفهوم جامعه‌شناسانه و روان‌شناسانه را در عناصر دو داستان «زنی که مردش را گم کرد!» و «به کی سلام کنم؟» بررسی و تحلیل می‌نماید. دلیل انتخاب این دو نویسنده، تناسب موضوع در  این دو داستان رئالیستی است. در این نوشتار، در یک مقدمه و دو گفتار، با روشی توصیفی-تحلیلی با رویکردی کمی و کیفی ضمن بررسی تطبیقی عناصر داستانی، مباحث زن، جامعه، سیاست، آموزش، اقتصاد و غیره به همراه شاهد مثال، بازخوانی می‌شود و آشکار می‌گردد که در این دو اثر ، فقر موضوع محوری و تلاش برابری برابری اجتماعی پیام اصلی  نویسندگان است.

کلیدواژه‌ها

عناصر داستان؛ صادق هدایت؛ سیمین دانشور؛ «به کی سلام کنم؟»؛ «زنی که مردش را گم کرد!»

سایر فایل های مرتبط با مقاله

1(1).docx

مراجع