مروری بر فرزکاری با روش حداقل مقدار روانکاری با استفاده از روغن های گیاهی

فصلنامه تحقیقات مکانیک کاربردی

مقاله 6، دوره 9، شماره 3، اسفند 1396، صفحه 50-59   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

مجتبی کلاهدورزان^{* 1}؛ مسعود شیری ورنامخواستی²؛ ستار محمدی اسفرجانی²

¹استادیار، گروه مهندسی مکانیک، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

²گروه مهندسی مکانیک، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

چکیده

در دهه‌های اخیر مطالعات فراوانی بر روی ابداع روش‌های جدید ماشین­کاری که سازگار با محیط زیست باشد، انجام گرفته است. روش حداقل مقدار روانکاری یکی از این روش­های جدید است. در این روش حجم بسیار کمی از روان‌کار با هوای فشرده ترکیب شده و مخلوط حاصل را به عنوان سیال روان کننده مورد استفاده قرار می­گیرد. در این روش روغن­ها باید از لحاظ وزنی سبکتر و از لحاظ گران­روی پایین‌تر باشند تا پاشش پودری مناسب و یکنواختی را به دلیل ترکیب با هوای فشرده به محل ماشین­کاری ارسال کنند. از این‌رو روغن‌های گیاهی با نقطه دود مناسب به دلیل ارزان و در دسترس بودن می‌توانند کارایی خوبی به دلیل سبک بودن و گران­روی پایین نشان دهند. روغن‌های گیاهی می‌توانند روانکاری را به خوبی انجام دهند و از لحاظ زیست محیطی مناسب‌تر هستند ولی نسبت به سیال برشی از خنک‌کاری کمتری برخودار هستند. با انتخاب صحیح ابزار برشی می­توان این نقض را بر طرف کرد. در این مقاله برای اولین بار روش حداقل مقدار روانکاری با استفاده از روغن‌های گیاهی مرور می-شود. مرور پژوهش­های انجام گرفته در این زمینه نشان داد که در روش حداقل مقدار روانکاری مناسب‌ترین شرایط ماشینکاری روش نیمه خشک است. امید است که محتوا این تحقیق توسط صنعتگران و محققان به منظور کمک به حفظ محیط زیست مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

فرزکاری؛ روانکارهای صنعتی؛ روش حداقل مقدار روانکاری؛ روغن گیاهی؛ نانولوله کربنی

مراجع