تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 10,005 |
تعداد مقالات | 83,625 |
تعداد مشاهده مقاله | 78,454,327 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,469,491 |
مطالعه میزان گرایش سرپرستان خانوار مناطق دهگانه شهرداری تبریز به گردشگری و رابطه آن با متغیرهای احساس امنیت اجتماعی، دینداری و عزت -نفس | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مطالعات جامعه شناسی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مقاله 7، دوره 11، شماره 40، آبان 1397، صفحه 119-132 اصل مقاله (504.31 K) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نویسندگان | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
معصومه آفتابی1؛ محمد عباسزاده2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1کارشناسی ارشد جامعهشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه تبریز- ایران (نویسنده مسئول). | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چکیده | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
بررسی نقش احساس امنیت اجتماعی، دینداری و عزت نفس در گرایش به گردشگری سلامت از مهمترین اهداف این پژوهش است. دراین پژوهشکه به روش پیمایشی انجام شده 400 نفر از سرپرستان خانوار تبریزی ازمناطق دهگانه شهرداری تبریز با استفاده از شیوه نمونهگیری خوشهای انتخاب و با کمک ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. 31 درصد جامعه آماری این تحقیق را زنان و 69 درصد را مردان تشکیل دادهاند. نتایج نشان داد، بین متغیراحساس امنیت اجتماعی و گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه مستقیم و معنیداری وجود دارد.بین دینداری و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه معنیداری وجود دارد و بین متغیر عزت نفس و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه معنیداری وجود ندارد. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
کلیدواژهها | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
: احساس امنیت اجتماعی؛ دینداری؛ عزت نفس و گردشگری سلامت | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
اصل مقاله | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مطالعه میزان گرایش سرپرستان خانوار مناطق دهگانه شهرداری تبریز به گردشگری و رابطه آن با متغیرهای احساس امنیت اجتماعی، دینداری وعزت نفس معصومه آفتابی[1] دکتر محمد عباسزاده[2] تاریخ دریافت مقاله:21/9/1394 تاریخ پذیرش نهایی مقاله:17/9/1396 چکیده بررسی نقش احساس امنیت اجتماعی، دینداری و عزت نفس در گرایش به گردشگری سلامت از مهمترین اهداف این پژوهش است. دراین پژوهشکه به روش پیمایشی انجام شده 400 نفر از سرپرستان خانوار تبریزی ازمناطق دهگانه شهرداری تبریز با استفاده از شیوه نمونهگیری خوشهای انتخاب و با کمک ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. 31 درصد جامعه آماری این تحقیق را زنان و 69 درصد را مردان تشکیل دادهاند. نتایج نشان داد، بین متغیراحساس امنیت اجتماعی و گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه مستقیم و معنیداری وجود دارد.بین دینداری و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه معنیداری وجود دارد و بین متغیر عزت نفس و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه معنیداری وجود ندارد. واژگان کلیدی:احساس امنیت اجتماعی، دینداری، عزت نفس و گردشگری سلامت.
بیان مسئله گردشگری به عنوان یک صنعت بدون دود هم علت و هم پیامدی در روند جهانی شدن و نیروی محرکهای در توسعه جهانی است. گردشگری امروزه به یک رکن تجارت تبدیل شده است و درآمد سرشاری برای کشورهایی که جاذبه توریستی دارند به همراه دارد. امروزه کشورهای مختلف دنیا با بهرهگیری از مواهب طبیعی، آثار باستانی، تمدنکهن یا حتی تکنولوژی جدید، شهرکهای توریستی و امکانات تفریحی، قطب گردشگری شده و هر ساله از نقاط مختلف جهان افرادی را به سوی خود فرا میخوانند تا با فروش کالا و خدمات، سیل درآمد را به سمت کشورشان جاری کنند(الوانی، 1385: 13). حال به دلیل تاثیرات چشمگیری که صنعتگردشگری بر اقتصاد، فرهنگ و جامعه مناطق پذیرنده گردشگران برجای میگذارد، توجه فراوانی به این زمینه از فعالیت میشود. صنعت گردشگری نه تنها گامی برای تقویت فرهنگهاست بلکه گامی به سوی پیشرفت و تحول اقتصادی و اجتماعی میباشد. کشور ما ایران با توجه به بهرهمند بودن از جاذبههای جهانگردی بسیار میتواند با برنامهریزی در راستای این صنعت از اقتصاد تکمحصولی متکی بر نفت فاصله بگیرد(پارساییان و اعرابی، 1377: 7). فرصت پیش روی صنعت گردشگری برای دستیابی به منافع رشد، سرمایه اقتصادی و سرمایه اجتماعی به درک ماهیت صنعتگردشگری درگذشته با اتخاذ بهترین تصمیمات ممکن برای وضعیت کنونی و در نظر داشتن روندهای فکری برای آینده این صنعت بستگی دارد. مسلم استکه باید برنامهها و رهنمودهای مشخصی را برای آینده صنعت گردشگری و جذب گردشگران تعریف کنیم؛ مگر اینکه امیدوار باشیم همه چیز به صورت اتفاقی بر وفق مراد ما به وقوع بپیوندد. به عبارت دیگر، برای پایداری صنعت گردشگری در آینده، برنامهریزی و تعیین خط مشی موثر اهمیت ویژهای دارد، خطمشیگذاران و متصدیان برنامهریزی ذینفعان باید روندهای در حال ظهور صنعت گردشگری را شناسایی کنند و اقدامات لازمی را که منجر به رشد منظم و ارتقاءکیفیت محصولات این صنعت و متعاقب آن منتفع شدن با گرایش گردشگران و جامعه محلی میشود، انجام دهند(بذرافشان، 1392: 51). در این میان عاملی مهمی در گرایش به گردشگری مورد اهمیت است، آن هم امنیت گردشگران و بدیهی است که توسعه و امنیت مکمل یکدیگرند و امنیت پایدار، مرهون توسعه پایدار است و توسعه پایدار تضمینکننده امنیت ملی است. امروزه هر آن چیزی که از تعریف علمی برخوردار نبوده و قواعد منطقی بر آن حاکم نباشد شکست خورده و یا حالت رکود به خود میگیرد. این امر در صنعت گردشگری و بعد امنیت آن نیز صادق است. به طور مثال، برای امنیت در بخش ترابری و حمل و نقل، اقامتگاهها، هتلها و جاذبهها لازم است سفرسازان و سازمانهای گردشگری برای توسعه توریسم هماهنگی لازم را با یکدیگر داشته باشند که دارای اهمیت بسیار است(صیدایی، 1389: 97). امروزه در گرایش به گردشگری، رسانههای مدرن و فنآوریهای نوین، نظیر خطوط هوایی، اینترنت، رایانه و ارتباطات ماهوارهای باعث شده است که نحوه زندگی کاری، بازی و تفریح افراد دگرگون شود. از یکسو وسایل ارتباط جمعی از طریق ابزارهایی مانند تلویزیون و اینترنت، بستر مناسبی را برای آشنایی جوامع و ملتها از یکدیگر فراهم آوردهاند و از سوی دیگر توسعه وسایل حمل و نقل و افزایش سرعت جابجایی در مناطق مختلف جهان، امکان مسافرت به مناطق گوناگون را در زمان کوتاه ایجاد کرده است. تحقیق حاضر براین نکته تاکید داردکه رسانههای جمعی اصلیترین نقش را در توسعه و جذب گردشگری و شاساندن و معرفی جاذبههای گردشگری را برعهده دارند و به خوبی میتوانند زمینهای مناسب برای اجرای تکمیل طرحهای گردشگری را فراهم کنند(قلیزاده، 1389: 159). در این پژوهش سعی بر آن است تا با به کارگیری مولفههایی به بررسی میزان گرایش به گردشگری با دو بعد، گردشگری سلامت و دومی گردشگری فرهنگی که به عنوان متغیرهای وابسته در این تحقیق هستند با عوامل مرتبط همچون نقش رسانههای جمعی در جذب گردشگر و نیز سرمایه اجتماعی، سرمایه اقتصادی، احساس امنیت اجتماعی، دینداری و عزت نفس رابطهای معناداری وجود دارد. با توجه به عنوان تحقیق و محل انجام آن نتایج حاصل از این پژوهش علمی که با تکیه بر نقش رسانههای جمعی و تمایل گردشگران به گردشگری سلامت و گردشگری فرهنگی صورت میگیرد در قالب گزارشهای تحلیلی و تفسیری در اختیار سازمانهای ذیربط قرار گیرد تا با بهرهگیری از نتایج حاصل از این تحقیق در خصوص تاثیر رسانههای جمعی در گرایش به گردشگری و نیز نقش سرمایه اجتماعی، سرمایه اقتصادی، احساس امنیت اجتماعی و بعد دینداری و عزت نفس در گرایش به گردشگری، از نتایج به دست آمده در صورت لزوم در برنامهریزهای کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت استفاده شود.
اهداف تحقیق هدف کلی - تعیین میزان گرایش سرپرستان خانوار مناطق دهگانه شهرداری تبریز به گردشگری سلامت و رابطه آن با احساس امنیت اجتماعی، دینداری و عزت نفس.
اهداف تحقیق 1. تعیین ارتباط بین میزان احساس امنیت اجتماعی و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریزی. 2. تعیین ارتباط بین میزان دینداری و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریزی. 3. تعیین ارتباط بین میزان عزت نفس و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریزی.
فرضیههای پژوهش 1. بین احساس امنیت اجتماعی و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه وجود دارد. 2. بین میزان دینداری و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه وجود دارد. 3. بین میزان عزت نفس و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه وجود دارد.
تعاریف نظری و عملیاتی متغیرهای تحقیق گردشگری سلامتگردشگری سلامت، هرگونه مسافرت برای ارتقاء سلامت را در بر میگیرد و به عنوان یکی از ابعاد گردشگری به توسعه پایدار و پویایی اقتصاد کشور کمک مینماید و همچنین گردشگری سلامت یک استراتژی ملی در راستای افزایش درآمد کشور و نیز یک بازوی امنیت است(ایزدی و ایوبییان، 1391: 2). این شکل ازگردشگری بر فعالیتها و اعمالی متمرکز استکه به سلامت فیزیکی، ذهنی، روانی و عاطفی فرد کمک میکند و نیز این نوع از گردشگری یکی از قدیمیترین اشکال گردشگری است که تمدنهای باستانی از 5000-1000 سال قبل از میلاد بسیاری از روشهای درمانی را به کار میگرفتند که امروزه در چشمههای آب گرم میتوان یافت. گردشگری سلامت و تندرستی در سالهای اخیر رشد محسوسی داشته است که تکثیر و فزونی یافتن چشمههای آب گرم، هتلهای تندرستی و مراکز آسودن بیان امر است. معتبرترین تعریف از سلامتی را سازمان جهانی بهداشتی(1948)، ارائه کرده است که سلامتی، رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی است و نبود بیماری یا ناتوانی نیست سلامتی فراتر از نبود مریضی است، یعنی علاوه بر جسم با عواطف، تفکرات و احساسات افراد نیز ارتباط دارد. مفهوم تندرستی به این ایده حتی وسعت بیشتری میبخشد. آن دسته از گردشگرانی که مریض نیستند و نیازی به معالجه ندارند نیز تعطیلاتی را به هدف تندرستی انتخاب میکنند. تندرستی بر طبق تعریف موسسه ملی تندرستی "فرایند فعال آگاه شدن و تصمیمگیری برای داشتن زندگیای موفقتر است(رکنی، احمدپور و رضایی، 1391: 93).با توجه به انواع گردشگری و تعاریفی که در خصوص دو بعد گردشگری ارائه شد میتوان گفت فرد گردشگر، مکان و سکونت خود را بنا به پرداختن به انواع گردشگری ترک میکند و در طول مدت اقامت در مقصد بر خلاف ساکنین دائمی مشغول به کار نمیشود، بلکه به فعالیتهای متنوعی که به خاطر آن هدفی که از شهر یا کشور خود خارج شده است میپردازد.
احساس امنیت اجتماعیگردشکری پایدار نشات گرفته از توسعه پایدار است. توسعه پایدار از اصول و مبانی پیشرفت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در جهان محسوب میشود و به دلیل نقشی که گردشگری میتواند در این زمینه به خصوص درکشورهایی مانند ایران ایفا نماید، لزوم و ضروت توجه به گردشگری پایدار حائز اهمیت فراوان است. موفقیت و رشد پایدار گردشگری در گرو عملکرد مناسب و هماهنگ عناصر و فاکتورهای متعددی است که با هم ارتباط تنگاتنگی دارند یکی از مهمترین این فاکتورها «امنیت گردشگران و مقصدهای گردشگری» است. امروزه امنیت به عنوان مهمترین و زیربناییترین اصل در تدوین استراتژی توسعه گردشگری در جهان به شمار میآید. به طور نمونه احساس امنیت در مهمانسراها، رستورانها، مکانهای تفریحی، کرانههای دریاها، نواحی کوهستانی، مناطق جنگلی، اطراف چشمههای آب گرم، حمل و نقل و ... است(صیدایی، 1389: 98). برای عملیاتی کردن این گویه نظر پاسخگویان در مورد هراس از سرقت خودرو، سرقت دارایی، به سرقت رفتن کیف پول، احساس خطر از تصادف کردن، احساس خطر از ربوده شدن توسط افراد ناشناس و ... پرسیده شد و پاسخها در طیف پنج گزینهای لیکرت مورد بررسی و سنجش قرار گرفت.
دینداریدینی بودن به عنوان عامی است که به هر پدیدهای که ارزشها و نشانههای دینی در آن متجلی باشد اتلاق میشود. تجلی ارزشها و نشانههای دینی بودن فرد را در نگرش، گرایش و کنشهای آشکار، پنهان او میتوان جست و شناسایی کرد. فرد متدین از یک سو خود را ملزم به رعایت فرامین با دیگران بدل میسازد. بنابراین به دو طریق یا دو نشانه میتوان او را از دیگران باز شناخت. غارب[3] مینویسد: دینداری به بیانی کلی یعنی داشتن اهتمام دینی به نحوی که نگرش، گرایش و کنشهای فرد را متاثر سازد(شجاعیزند، 1384: 38). در این تحقیق متغیر دینداری در چهار بعد اعتقادی، تجربی، پیامدی و مناسکی سنجیده شده است که در ادامه به تعریف مفهومی و عملیاتی هر یک از آنها پرداخته شده است. - بعد اعتقادی: بعد اعتقادی در این تحقیق با گویههایی همچون چه قدر به وجود فرشتگان اعتقاد دارید، چه قدر به زندگی پس از مرگ اعتقاد دارید و ... در طیف پنج گزینهای لیکرت مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. - بعد تجربی: بعد تجربی در این تحقیق با گویههایی همچون به چه میزان از انجام ندادن بعضی فرایض احساسگناه میکنید، به چه میزان از برقراری ارتباط با خدا احساس لذت میکنید، در زندگی خود به چه میزان احساس پوچی و بیهدفی میکنید و ... درطیف پنج گزینهای لیکرت مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. - بعد پیامدی: بعد پیامدی دراین تحقیق با گویههایی همچون چه قدر معتقدیدکه رعایت پوشش چادر برای خانمها مناسب است، چه قدر معتقد هستید که رهبران سیاسی باید از بین افراد مذهبی باشند، آیا اعتقاد دارید که دعای توسل باعث شفای بیماران میشود، چه قدر معتقد هستید که باید قوانین اسلام در جامعه امروزی اجرا شوند و ... در طیف پنج گزینهای لیکرت مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. - بعد مناسکی: بعد مناسکی در این تحقیق با گویههایی مانند چه قدر در ماه مبارک رمضان روزه
عزت نفسعزت نفس یک هیجان مرتبط با ارزش شخصی است که از مجمومه افکار، احساسات و تجاربها در طول زندگی ناشی میشود. روزنبرگ[4](1979)، مینویسد: عزت نفس کلی، فردی از ارزشیابی کلی شخص از ارزشمندیاش در آنچه انجام میدهد تعریف میشود(نجفی، 1390: 5). متغیر عزت نفس در این تحقیق با گویههایی مانند از خودم احساس رضایت میکنم، احساس میکنم در وجودم چیزی ندارم که بتوانم به آن افتخار کنم، تلاش میکنم برای خود احترام بیشتری قائل باشم و ... در طیف پنج گزینهای لیکرت مورد بررسی و سنجش قرار گرفت.
گردشگری سلامتگردشگری و سفر از زمانهای دور مورد توجه انسانها بوده است و در این سفرها همیشه بعد شادابی روح و سلامتی جسم انسان مورد توجه بوده است. در حال حاضر فعالیتهای گردشگری بعد از صنعت نفت و صنعت خودروسازی سومین صنعت ارزآور جهان محسوب میشود و گردشگری سلامت به عنوان یکی از زیر شاخههای آن، مولفهای با دو جزء ترکیبی مهم و اساسی است. تعاریف مختلفی برای این نوع از سفر نوشته شده که همه تعاریف مختلف را دربرمیگیرد: WTO تعریف سازمان جهانی از گردشگری سلامت، نوعی از گردشگری است که به منظور حفظ، بهبود و حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی فرد به مدتی بیش از 24 ساعت و کمتر ازیک سال صورت میگیرد(رکنی و همکاران، 1387: 2)،و این شکل از گردشگری بر فعالیتها و اعمالی متمرکز است که به سلامت فیزیکی، ذهنی، روانی و عاطفی فرد کمک میکنداین نوع از گردشگری یکی از قدیمیترین اشکال توریسم با گردشگری است. تمدنهای باستانی از 5000-1000 سال قبل از میلاد بسیاری از روشهای درمانی را به کار میگرفتند که امروزه در چشمههای آب گرم میتوان یافت. گردشگر سلامت در سالهای اخیر رشد محسوسی داشته است که تکثیر و فزونی یافتن چشمههای آب گرم، هتلهای تندرستی و مراکز آسودن این امر است و معتبرترین تعریف از سلامتی را سازمان جهانی بهداشتی(1948)، ارائه کرده است سلامتی، رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی است و نبود بیماری یا ناتوانی نیست، سلامتی فراتر از نبود مریضی است، یعنی علاوه بر جسم با عواطف، تفکرات و احساسات افراد نیز ارتباط دارد. مفهومی تندرستی به این ایده حتی وسعت بیشتری میبخشد. آن دسته از گردشگرانی که مریض نیستند و نیازی به معالجه ندارند نیز تعطیلاتی را به هدف سلامت و تندرستی انتخاب میکنند. سلامت و تندرستی بر طبق تعریف موسسه ملی تندرستی فرایند فعال آگاهشدن و تصمیمگیری برای داشتن زندگیای موفقتر است. افزایش علاقه به تندرستی عمدتاً ریشه در زندگی در حال تغییر انسان دارد و ارتباط زیادی با معالجه یک بیمار خاص ندارد. در حقیقت طبیعت نقش مهمی در سلامت و تندرستی مردم بازی میکند از جمله کوهها، جنگلها و پارکهای طبیعی، چشمههای آب درمانی و ...(باپیزی، 1391: 93). هدف از گردشگری سلامت، هرگونه مسافرت برای ارتقاء سلامت را در بر میگیرد و به عنوان یکی از ابعاد گردشگری، به توسعه پایدار و پویایی اقتصاد کشور کمک مینماید. همچنین گردشگری سلامت، یک استراتژی ملی در راستای افزایش درآمد کشور و نیز یک بازوی امنیت ملی است. متغیر گرایش به گردشگری سلامت در این تحقیق با گویههای استفاده از چشمههای آب گرم طبیعی، رسیدن به آرامش روحی و روانی، استفاده از املاح موجود در آبهای معدنی، استفاده از تفرجگاههای ساحل دریا و ... در طیف پنج گزینهای لیکرت مورد بررسی و سنجش قرار گرفت.
تعریف عملیاتی متغیر رسانههای جمعیرسانههای جمعی در این تحقیق با گویههایی همچون استفاده از تلویزیون، استفاده از ماهواره، اینترنت، استفاده از سایت سازمان گردشگری، استفاده از روزنامه و مجلات، استفاده از رسانههای جمعی به عنوان منبع اطلاعات گردشگری و شناخت مکان گردشگری و ... در طیف پنج گزینهای لیکرت مورد بررسی و سنجش قرار گرفت.
پیشنیه تحقیق - کوپر(1981)، رفتار فضایی گردشگران را در جزیره چانل مورد بررسی قرار داده است. او تفاوت های موجود در الگوی فضایی گردشگران را براساس دو متغیر چرخه زندگی و موقعیت پایگاه اجتماعی- اقتصادی مطالعه کرد و دریافتکه گردشگران با درآمد پایین فقط به بازدید از جاذبههایی اصلی گردشگری شهر تمایل دارند، در حالی که گردشگران با درآمد بالا از جاذبههای که کمتر مورد بازدید قرار گرفتهاند استقبال میکنند (ذالی بیگلو، 1392: 4). - کیم و همکاران(2006)، به کمک دادههای 2003-1980 رابطه علی بین گسترش گردشگری و رشد اقتصادی را در تایوان آزمون میکنند. نتایج نشان میدهد که رابطه تعادلی بلند مدت بین گردشگری و رشد اقتصادی در کشور تایوان وجود دارد و در کشور تایوان گردشگری و رشد اقتصادی یکدیگر را تقویت میکنند. - کمالی مهاجر و بنفشه فراهانی، در تحقیقی تحت عنوان گردشگری فرهنگی راهکاری جهت توسعه گردشگری پایدار حوزه خلیج فارس با تاکید بر جزایر کیش و قشم انجام داده است. یافته تحقیق به دست آمده حاکی از آن است که قشم و کیش با برخورداری از پتانسیلهای نظیر موقعیت استراتژیک، وسعت، تنوع منابع، جاذبههای طبیعی اکوسیستم خاص و ژئوپارکو جنگلهای حراد مناطق تاریخی و فرهنگی میتواند با ارائه راهکارهای مناسب به عنوان جاذبههایی برای گردشگری فرهنگی در جهت به کارگیری در توسعه گردشگری پایدار استفاده شود. - عباسی در مقالهای به بررسی تاثیر رسانهها و ابزارهای تبلیغاتی استفاده شده در صنعت گردشگری و شناسایی ابزار مناسب جهت استفاده در صنعت گردشگری میپردازد. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که رابطه معناداری بین ابزارهای تبلیغاتی برای جذب گردشگران وجود دارد. میتوان از پنج ابزار: کتاب راهنما، تبلیغات اینترنتی، تلویزیون، بروشور و روزنامه استفاده کرد. - اکبری(1389)، درمقالهای تاثیر رسانههای تبلیغاتی، تبلیغات برجذب گردشگران و وضعیت گردشگری در شهر اصفهان را بررسی و تبیینکردند و علاوه برآن رسانههای مناسب برای استفاده درصنعت گردشگری در این تحقیق شناسایی شد. نتایج تحقیق آنان نشان داد که ابزار تبلیغاتی استفاده شده در اصفهان برای جذب گردشگران بینالمللی تاثیرگذار نبوده است و میتوان از پنج روش کتاب راهنما تبلیغات اینترنتی، تلویزیون، بروشور و روزنامه استفاده کردکه میزان تاثیر این ابزار برای مناطق جنسیتها، سنین و تحصیلات مختلف متفاوت است. - کروبی(1388)، اثربخشی رسانههای تبلیغاتی به روشی علمی و انتخاب رسانه تبلیغاتی اثربخش در حوزه فعالیت دفاتر جهانگردی از دیدگاه کارشناسان و بازاریابی جامعهشناسان را با توجه به الگوی AIDA شناسایی کرده است. نتایج این مطالعه نشان داد با در نظر گرفتن شاخصهای"در دسترس بودن" و "جذابیت ظاهری" روزنامه بالاترین درجه اثربخشی را داشته است و با در نظر گرفتن "شاخص تحریک به خرید اینترنت" و با توجه به شاخص "سوق دادن به خرید" ارتباط دهان به دهان اثربخشی بیشتری در مقایسه با سایر رسانههای تبلیغاتی دارد. - حسنزاده(1389)، طی پژوهشی به مطالعه موردی طرقبه که یکی از مکانهای گردشگری استان خراسان است با استفاده مدل AHPو تکمیل پرسشنامه در میان 133 گردشگر به عنوان نمونه و 10 کارشناس سازمان گردشگری خراسان رضوی در تعطیلات نوروز سال 1389 پرداخته است. نتایج نشان داد که از دیدگاه گردشگران و مسئولان روشهای تبلیغات در شبکههای تلویزیونی و ماهوارهای، ارائه برنامه معرفی جاذبههای گردشگری استانهای کشور، معرفی نقاط دیدنی استان از طریق تیزر و بیلبوردهای تبلیغاتی در سطح شهرستانهای استان و معرفی جاذبههای گردشگری در ورودیهای شهر و حرم مطهر به ترتیب بالاترین درجه اهمیت را در جذب گردشگران دارند. - صدری ماهکانی(1389)، در پژوهشی با عنوان بررسی نقش بازاریابی در صنعت گردشگری شهر مقدس مشهد به این نتیجه رسیده است که ارائه خدمات و تسهیلات به گردشگران از طریق ایجاد سایتهای اینترنتی از دیدگاه گردشگران شهر مقدس مشهد اهمیت زیادی در جذب گردشگر داشته است.
جامعه آماری جامعه آماری در این پژوهش سرپرست خانوارهایی هستندکه در مناطق دهگانه شهرداری تبریز ساکن هستند و براساس تعریف مرکز آمار ایران سرپرست خانوار شناخته میشوند. براساس سرشماری سال 1390 و بنا بر اعلام اداره کل آمار استانداری آذربایجانشرقی 1میلیون و 695 هزار و 306 نفر در تبریز ساکن هستند که از این تعداد 428 هزار و 836 نفر به عنوان سرپرست خانوار شناخته میشوند.
جدول شماره (1): فراوانی تعداد خانوار به تفکیک مناطق دهگانه شهرداری تبریز
حجم نمونه با استفاده از فرمولکوکران جمعیت آماری این تحقیق 384 نفر تعیین گردید و برای حصول به نتیجه بهتر 24 عدد پرسشنامه بیشتر در بین جمعیت نمونه توزیع شده است که در مجموع 400 نفر سرپرست خانوار تبریزی به سوالات پرسشنامه پاسخ دادهاند.
شیوه نمونهگیری روش اجرا شده درمورد نحوه انتخاب نمونهها روش خوشهای استکه براساس نقشه مناطق شهرداری، تبریز به ده منطقه شهرداری تقسیم شده است. با توجه به این که کلیه مناطق دهگانه شهرداری تبریز به عنوان محیط پژوهش در نظر گرفته شده است، بر همین اساس مناطق انتخاب شده به عنوان چارچوب نمونهگیری به چهار بخش جغرافیایی تقسیم شد و پرسشگر با ورود به آن بخش به صورت خوشهای یک محله را انتخاب و به نسبت جمعیتی نمونه آماری و با رعایت اصول نمونهگیری خوشهای با انتخاب تصادفی کوچههای مختلف و منازل مختلف در هر منطقه در نهایت به درب منزل واحدهای مشاهده رفته و نمونه مورد نظر خود را انتخاب و مورد سنجش قرار داده است. برای بررسی اعتبار ابزار اندازهگیری از اعتبار محتوایی و سازهای استفاده شد. برای اندازهگیری پایایی تحقیق، با توجه به این که سوالات در طیف لیکرت میباشند از آلفای کرونباخ استفاده شد. در جدول شماره (2) نتایج تحلیل پایایی گویههای مربوط به متغیرهای تحقیق بررسی شده است.
جدول شماره (2): پایایی متغیرهای پژوهش
یافتهها برای دستیابی به اهداف پژوهش، پس از توزیع پرسشنامه در بین نمونه آماری نتایج نشان دادند، 124 نفر برابر با (31 درصد) را زنان و 274 نفر برابر با (69 درصد) را مردان تشکیل دادهاندکه (33 درصد) آنان در رده سنی بین 30 تا40 سال، (3/32 درصد) در رده سنی 41 تا 50 سال، (3/18 درصد) در رده سنی 51 تا 60 سال، (5/8 درصد) بین 61 تا 73 سال و (8 درصد) پاسخگویان در رده سنی 20 تا 30 سال قرار دارند. بر اساس تنایج به دست آمده (8/26 درصد) پاسخگویان دارای مدرک دیپلم، (3/26 درصد) مدرک کارشناسی، (3/10 درصد) دارای تحصیلات متوسطه، (8/9 درصد) کاردانی، (8/9 درصد) تحصیلات راهنمایی، (5/9 درصد) تحصیلات ابتدایی و (8/7 درصد) پاسخگویان دارای مدرک کارشناسیارشد و بالاتر هستند. همچنین نتایج نشان دادند که (64 درصد) پاسخگویان شاغل، (5/11 درصد) بازنشسته، (11 درصد) دارای سایر مشاغل، (8/9 درصد) خانهدار و (8/3 درصد) بیکار هستند. نتایج تحقیق نشان داد (4/33 درصد) پاسخگویان میزان تقریبی مسکن مورد استفاده خود را بین 150 تا 200 میلیون، (5/20 درصد) بین 50 میلیون تا 100 میلیون، (3/16 درصد) بیش از 350 میلیون، (14 درصد) بین 250 تا 300 میلیون، (5/10 درصد) بین 300 تا 350 میلیون و (5/5 درصد) پنجاه میلیون اعلام کردهاند. نتایج نشان دادند 3/48 درصد پاسخگویان با وسیله نقلیه شخصی، 14 درصد با هواپیما، 3/13 درصد با قطار، 13 درصد با اتوبوس و 5/11 درصد با تورگردشگری به سفر میروند. در خصوص کسب اطلاعات مکان گردشگری نتایج نشان دادند، (45 درصد) از سرپرستان خانوارها اطلاعات گردشگری خود را از طریق دوستان و آشنایان کسب میکنند، (5/23 درصد) از طریق تلویزیون، (5/27 درصد) ازطریق سایتهایگردشگری و (4 درصد) پاسخگویان از دیگر روشها اطلاعات گردشگری خود را برای مسافرت به دست میآورند. همچنین نتایج نشان دادند (3/53 درصد) پاسخگویان تبلیغات رسانهای را ازمهمترین ابزارهای تبلیغاتی جذبگردشگر میدانند، (24 درصد) وب سایت گردشگری، (8/11 درصد) کتاب و بروشور، (5/5 درصد) تبلیغات روزنامهای، (3 درصد) تبلیغات رادیویی و (3/2 درصد) برگزاری نمایشگاه را از مهمترین ابزارهای تبلیغاتی اعلام کردهاند. برای بررسی ادعای وجود همبستگی بین متغیرهای فرضیهها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. - بین احساس امنیت اجتماعی و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه معنیداری وجود دارد. نتایج نشان میدهد بین دو متغیر احساس امنیت اجتماعی و گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه مستقیم و معنیداری وجود دارد، یعنی هرچه قدر افراد امنیت اجتماعی بیشتری را احساس کنند رغبت آنها به گردشگری سلامت بیشتر میشود و بر عکس.
جدول شماره (3): نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین متغیراحساس امنیت اجتماعی و گرایش به گردشگری و ابعاد آن
- بین دینداری و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه معنیداری وجود دارد.نتایج نشان میدهد بین دو متغیر دینداری و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه معنیداری وجود دارد، یعنی هرچه قدر افراد از دینداری بیشتر برخوردار باشند گرایش به گردشگری سلامت در آنها بیشتر است و بر عکس.جدول شماره (4): نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین متغیردینداری و گرایش به گردشگری و ابعاد آن
- بین عزت نفس و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه معنیداری وجود دارد. بین دو متغیر عزت نفس و گرایش به گردشگری سلامت سرپرستان خانوار تبریز رابطه معنیداری وجود ندارد، یعنی داشتن عزت نفس بالا یا پایین تاثیری در گرایش به گردشگری سلامت افراد ندارد.
جدول شماره (5): نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین متغیرعزت نفس و گرایش به گردشگری و ابعاد آن
مقایسه یافتههای تحقیق با تحقیقات پیشین در این بخش از پژوهش به مقایسه یافتههای تحقیق حاضر با تحقیقات صورت گرفته پرداخته میشود. یکی ازفرضیههای مطرح شده دراین تحقیق پرداختن به بحث امنیت اجتماعی و تمایل به گردشگری و ابعاد آن (گردشگری سلامت و گردشگری فرهنگی) است. امروزه امنیت به عنوان مهمترین و زیربناییترین اصل در توسعه گردشگری محسوب میشود. امنیت یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در انتخاب مقصد نهایی برای گردشگران است. آنها هنگام انتخاب مقصد، امنیت مسیر، میزان ایمنی محل اقامت و امنیت اقتصادی و اجتماعی را در نظر میگیرند و میتوان گفت بین تمایل به گردشگری و ثبات و توسعه امنیت رابطه تعریف شدهای وجود داشته و دارد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد بین دو متغیر احساس امنیت اجتماعی و گرایش به گردشگری و ابعاد آن (گردشگری سلامت و فرهنگی) در بین سرپرستان خانوار تبریز ارتباط معنیداری وجود دارد، یعنی هر چه قدر افراد احساس امنیت اجتماعی بیشتری داشته باشند به همان میزان بر گرایش و تمایل آنها به گردشگری افزوده میشود. میتوان گفت یافتههای پژوهش حاضر با تحقیقی که توسط ذالی بیگلو(1392)، انجام شده و به بررسی میزان احساس امنیت گردشگران درشهر تبریز پرداخته است مطابقت دارد. نتایج پژوهش وی نشان میدهد، بین احساس امنیت و گردشگری رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد و میزان احساس امنیت گردشگران در تبریز زیاد است. همچنین گردشگران از عملکرد پلیس راضی بودند. شاهیوندی و همکارانش(1389)، در پژوهشی تحت عنوان "تاثیر امنیت روانی و اجتماعی بر جذب گردشگران خارجی وارد شده به شهر اصفهان" به این نتیجه رسیدهاند که درصد بالایی از گردشگران خارجی از وضعیت امنیت اجتماعی و روانی در شهر اصفهان رضایت داشته و تمایل دارند به این شهر مسافرت کنند. نتایج مطالعه آنها نیز نشان میدهد که بین امنیت اجتماعی و روانی و انگیزه مسافرت به شهراصفهان رابطه معناداری وجود دارد. حدود 21 درصد از انگیزه گردشگران درمسافرت به شهر اصفهان مربوط به وجود امنیت روانی و اجتماعی و 79 درصد دیگر مربوط به وجود جاذبههای تاریخی و توریستی در این شهر است. یکی دیگر از فرضیات مطرح شده در این پژوهش بررسی رابطه بین دینداری و گرایش به گردشگری سلامت بود. یافتههای اینپژوهش نشان از وجود رابطه مستقیم و معنیدار بین دو متغیر دینداری و گرایش به گردشگری و ابعاد آن است، یعنی به هر میزان که افراد از دینداری بالاتری برخوردار باشند گرایش آنها به گردشگری افزایش مییابد. شایان ذکر است در بحث دینداری مقالات متعددی وجود دارد، اما بررسی رابطه بین دینداری و گردشگری در بین منابع مطالعاتی محقق مشاهده نگردید. همچنین بررسی رابطه بین عزت نفس و گرایش به گردشگری سلامت از فرضیههای دیگر این پژوهش بود. یافتههای این پژوهش نشان از وجود رابطه مستقیم و معنیدار بین دو متغیر عزت نفس و گرایش به گردشگری است، یعنی به هرمیزانکه افراد از عزت نفس بالاتری برخوردار باشند گرایش آنها به گردشگری افزایش مییابد. شایان ذکر است در بحث عزت نفس مقالات متعددی همچون (سبکهای دلبستگی و عزت نفس، تاثیر مهارتهای اجتماعی برعزت نفس دختران، سلامت روانی و عزت نفس دختران دانشجو، کارکرد خانواده و عزت نفس، عزت نفس و کنترل نوجوانان بزهکار و ...) وجود دارد، اما بررسی رابطه بین عزت نفس و گردشگری در بین منابع مطالعاتی محقق مشاهده نگردید.
بحث و نتیجهگیری با توجه به نتایج به دست آمده میتوان گفت، گرایش به گردشگری تحت تاثیر عوامل متعددی است که از جمله آن میتوان به نقش احساس امنیت اجتماعی، عزت نفس و باورهای دینی پرداخت. احساس امنیت اجتماعی متغیری است که با افزایش آن تمایل به گردشگری افزایش مییابد چرا که گردشگران در صورت داشتن احساس ناامنی در مقصد سفر خود منجر به کاهش گرایش به گردشگری میشود. از سویی دیگر داشتن عزت نفس بالا و اعتقادات و باورهای دینی نیز پشتوانه مطمئنی برای گردشگری و لذت بردن از جاذبههای گردشگری خواهد بود.
پیشنهادهای تحقیق 1. ایجاد و راهاندازی بانک اطلاعات گردشگری، 2. آشنایی گردشگران با جاذبهها و پتانسیلهای گردشگری از طریق چاپ و نشر مقاله، کتاب، بروشور و سایتهای اینترنتی، 3. آشنایی با جاذبههای طبیعی گردشگری همچون چشمههای آب گرم، کوهها و ... از طریق برگزاری کفرانسها و سمینارها، 4. اعطای تسهیلات سفر، 5. راهاندازی تورهای ارزان قیمت برای مسافرتهایگروهی، 6. تربیت راهنمایان گردشگری، 7. افزایش ضریب امنیتی راههای ارتباطی و مواصلاتی، 8. تربیت پلیس راهنما، 9. تجهیز و توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی برای گردشگران، 10. برگزاری هفتههای فرهنگی در استانهای مختلف برای معرفی اماکن دیدنی و توریستی، 11. برگزاری نمایشگاههای خرید صنایع دستی ارزان و با صرفه در اماکن گردشگری، 12. توسعه و تجهیز اماکن اقامتی، مذهبی، تفریحی و ورزشی، 13. حذف تشریفات زاید و مقررات دست و پا گیر، 14. تبلیغ جاذبههای گردشگری کشور، 15. گسترش تورهای دستهجمعی و گروهی، 16. رفع خدمات هتلداری و رستورانداری، 17. جلوگیری از ارائه سلایق شخصی در زمینه تبلیغات گردشگری داخلی و بینالمللی و ارائه راهکارهای علمی بازاریابی در این زمینه، 18. جلوگیری از تعداد مراکز تصمیمگیری و تقویت بیش از گذشته سازمان اصلی و متولی صنعتگردشگری، 19. تربیت راهنمایان گردشگری، 20. توجه به اکوسیستم (طبیعتگردی)، 21. تقویت و گسترش ابعاد خاص گردشگری درایران، 22. برگزاری دورههای آموزشی رایگان در زمینه گردشگری برای عموم شهروندان و بازاریان توسعه خدمات پذیرایی و اقامتی،
منابع اکبری، رضا. (1388). بررسی تاثیر تبلیغات بر جذب گردشگران، (مطالعه موردی گردشگری بینالملل شهراصفهان)، جغرفیا و توسعه. شماره 17، صص 147-145. الوانی، سید مهدی؛ و پیروخت، معصومه. (1385). فرایند مدیریت جهانگردی. دفتر پژوهشهای فرهنگی. چاپ اول. ایزدی، مرتضی؛ و ایوبیان، علی. (1391). وضعیت گردشگری سلامت در ایران فرصت یا تهدید، مجله طب نظامی. دوره 14، شماره 2، ص 70. بذرافشان، مرتضی؛ و ضرغام بروجنی، حمید. (1392). بررسی عوامل موثر بر اجرای خطمشیهای گردشگری جمهوری اسلامی ایران، مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری. شماره 9، صص 51-31. ذالی بیگلو، محمدحسین؛ حیدری، رحیم؛ و غریب خواجه، سعید. (1392). بررسی میزان احساس امنیت گردشگران در تبریز، فصلنامه دانش انتظامی آذربایجانشرقی. سال سوم، شماره 2، صص 8-2. راجی، حسین. (1391). بررسی و مطالعه در خصوص توسعه زمینههای جذب توریسم در راستای توسعه اقتصادی شهر رویان. دومین همایش ملی راهکارهای توسعه اقتصادی با محوریت برنامهریزی منطقهای. ص 3. رسولزاده، مریم؛ و حسننژاد، مریم. (1391). بررسی و اولویتبندی روشهای تبلیغات موثر در جذب گردشگر در استان خراسان رضوی، (مطالعه موردی شهر طرقبه)، فصلنامه مطالعات گردشگری. دوره اول، شماره اول، ص 1. رکنی، لادن؛ احمدپور، محمدباقر؛ و رضایی، مهدی. (1387). بررسی گردشگری سلامت، (در جزیره کیش بر اساس نیاز سنجی درمانی کشورهای حاشیه خلیج فارس). ششمین همایش علمی فرهنگی گردشگری. صص 93-2. روحانی، حسن. (1388). درآمدی بر نظریه سرمایه فرهنگی، نشریه راهبرد. سال هجدهم، شماره 53، صص 8-6. زند رضوی، سیامک؛ ضیایی، کیوان؛ و رحمانی، مریم. (1388). ظرفیتهای سرمایه اجتماعی برای برپایی اجتماعات محلهای در شهر دوستدار کودک در بم، فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی. سال نهم، شماره 33، صفحه 104-81 . ساعی، علی؛ نائیجی، مختار؛ و رضایی، محمد. (1389). ارتباط بین تبلیغات و جذب گردشگری فرهنگی در ایران، (مطالعه موردی گردشگران خارجی فرهنگی اصفهان)، دانشنامه علوم اجتماعی. دوره 1، شماره 4، صص 72-70. شریفی، نوید. (1391). بررسی رابطه بین رونق گردشگری و سرمایه اجتماعی در مناطق ساحلی دریای خزر، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری. سال هفتم، شماره 71، صفحه 62. شجاعیزند، علیرضا. (1384). مدلی برای سنجش دینداری، مجله جامعهشناسی ایران. دوره ششم. شماره اول، صص 38-34. صیدانی، سید اسکندر؛ هدایتی مقدمه، زهرا. (1389). نقش امنیت در توسعه گردشگری، فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی. دانشگاه آزاد واحد شوشتر، سال چهارم، شماره هشتم، ص 102. طیبی، سید کمیل؛ جباری، امیر؛ و بابکی، رواله. (1386). بررسی رابطه توسعه گردشگری و رشد اقتصادی ایران، پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی، ویژه اقتصاد. سال هفتم، شماره 26، ص 93. عباسی، سمیرا. (1391). تحلیل اثر تبلیغات بر گردشگری و بررسی ابزار تبلیغات موثر بر جذب گردشگران، نشریه بازاریابی تبلیغات. ص 2. غفاری، رامین. (1386). گردشگری و توسعه پایدار شهری. دوره شانزدهم، شماره 63، ص 20. معتمدنژاد، کاظم. (1386). وسایل ارتباط جمعی. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی. چاپ ششم. مککوایل، دنیس. (1385). مخاطبشناسی. ترجمه: مهدی، منتظرالقائم. تهران: انتشارات دفتر مطالعات. نویدنیا، منیژه. (1382). درآمدی بر امنیت اجتماعی، فصلنامه مطالعات راهبردی. سال ششم، شماره 19، ص 65. هزارجریبی، جعفر. (1390).احساس امنیت اجتماعی از منظر توسعه گردشگری،. مجله جغرافیا و برنامهریزی محیطی. شماره 22، ص 131.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مراجع | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
اکبری، رضا. (1388). بررسی تاثیر تبلیغات بر جذب گردشگران، (مطالعه موردی گردشگری بینالملل شهراصفهان)، جغرفیا و توسعه. شماره 17، صص 147-145. الوانی، سید مهدی؛ و پیروخت، معصومه. (1385). فرایند مدیریت جهانگردی. دفتر پژوهشهای فرهنگی. چاپ اول. ایزدی، مرتضی؛ و ایوبیان، علی. (1391). وضعیت گردشگری سلامت در ایران فرصت یا تهدید، مجله طب نظامی. دوره 14، شماره 2، ص 70. بذرافشان، مرتضی؛ و ضرغام بروجنی، حمید. (1392). بررسی عوامل موثر بر اجرای خطمشیهای گردشگری جمهوری اسلامی ایران، مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری. شماره 9، صص 51-31. ذالی بیگلو، محمدحسین؛ حیدری، رحیم؛ و غریب خواجه، سعید. (1392). بررسی میزان احساس امنیت گردشگران در تبریز، فصلنامه دانش انتظامی آذربایجانشرقی. سال سوم، شماره 2، صص 8-2. راجی، حسین. (1391). بررسی و مطالعه در خصوص توسعه زمینههای جذب توریسم در راستای توسعه اقتصادی شهر رویان. دومین همایش ملی راهکارهای توسعه اقتصادی با محوریت برنامهریزی منطقهای. ص 3. رسولزاده، مریم؛ و حسننژاد، مریم. (1391). بررسی و اولویتبندی روشهای تبلیغات موثر در جذب گردشگر در استان خراسان رضوی، (مطالعه موردی شهر طرقبه)، فصلنامه مطالعات گردشگری. دوره اول، شماره اول، ص 1. رکنی، لادن؛ احمدپور، محمدباقر؛ و رضایی، مهدی. (1387). بررسی گردشگری سلامت، (در جزیره کیش بر اساس نیاز سنجی درمانی کشورهای حاشیه خلیج فارس). ششمین همایش علمی فرهنگی گردشگری. صص 93-2. روحانی، حسن. (1388). درآمدی بر نظریه سرمایه فرهنگی، نشریه راهبرد. سال هجدهم، شماره 53، صص 8-6. زند رضوی، سیامک؛ ضیایی، کیوان؛ و رحمانی، مریم. (1388). ظرفیتهای سرمایه اجتماعی برای برپایی اجتماعات محلهای در شهر دوستدار کودک در بم، فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی. سال نهم، شماره 33، صفحه 104-81 . ساعی، علی؛ نائیجی، مختار؛ و رضایی، محمد. (1389). ارتباط بین تبلیغات و جذب گردشگری فرهنگی در ایران، (مطالعه موردی گردشگران خارجی فرهنگی اصفهان)، دانشنامه علوم اجتماعی. دوره 1، شماره 4، صص 72-70. شریفی، نوید. (1391). بررسی رابطه بین رونق گردشگری و سرمایه اجتماعی در مناطق ساحلی دریای خزر، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری. سال هفتم، شماره 71، صفحه 62. شجاعیزند، علیرضا. (1384). مدلی برای سنجش دینداری، مجله جامعهشناسی ایران. دوره ششم. شماره اول، صص 38-34. صیدانی، سید اسکندر؛ هدایتی مقدمه، زهرا. (1389). نقش امنیت در توسعه گردشگری، فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی. دانشگاه آزاد واحد شوشتر، سال چهارم، شماره هشتم، ص 102. طیبی، سید کمیل؛ جباری، امیر؛ و بابکی، رواله. (1386). بررسی رابطه توسعه گردشگری و رشد اقتصادی ایران، پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی، ویژه اقتصاد. سال هفتم، شماره 26، ص 93. عباسی، سمیرا. (1391). تحلیل اثر تبلیغات بر گردشگری و بررسی ابزار تبلیغات موثر بر جذب گردشگران، نشریه بازاریابی تبلیغات. ص 2. غفاری، رامین. (1386). گردشگری و توسعه پایدار شهری. دوره شانزدهم، شماره 63، ص 20. معتمدنژاد، کاظم. (1386). وسایل ارتباط جمعی. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی. چاپ ششم. مککوایل، دنیس. (1385). مخاطبشناسی. ترجمه: مهدی، منتظرالقائم. تهران: انتشارات دفتر مطالعات. نویدنیا، منیژه. (1382). درآمدی بر امنیت اجتماعی، فصلنامه مطالعات راهبردی. سال ششم، شماره 19، ص 65. هزارجریبی، جعفر. (1390).احساس امنیت اجتماعی از منظر توسعه گردشگری،. مجله جغرافیا و برنامهریزی محیطی. شماره 22، ص 131. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 770 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 177 |