تبیین پیوند امنیت انسانی و توسعه پایدار

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 12، دوره 9، شماره 36، آذر 1397، صفحه 273-291   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

تبیین پیوند امنیت انسانی و توسعه پایدار
مائده صمدی[1]- سیدباقر میرعباسی[2]- محمد حسن حبیبی[3]- کامران احسانی[4]
تاریخ دریافت:16/9/1396 - تاریخ پذیرش:20/10/1396
                          
چکیده:
امنیت انسانی و توسعه پایدار هر دو در زمره‌ مفاهیم انسان‌گرا و مهم‌ترین وجه مشترک آنها، این است که هر دو پارادایم، متضمن ایده‌هایی جهت حمایت از انسان و حقوق وی می‌باشند و حول موضوع انسان و حمایت از حقوق وی هم‌پوشانی دارند. ضمن توجه به تقدم و تاخر طرح امنیت انسانی و توسعه پایدار به لحاظ مباحث نظری و ظهور آن دو در نظام حقوق بین‌الملل، مساله این است که چگونه و در چه زمینه‌ای امنیت انسانی و توسعه پایدار در نظام حقوق بین‌الملل با یکدیگر در تعامل هستند. بررسی چگونگی تعامل توسعه پایدار و امنیت انسانی امری است که مدنظر می‌باشد و در این مقاله تلاش می‌شود تا ارتباط این دو پارادایم و تاثیر و تاثر هر کدام بر یکدیگر بررسی شود. شایان ذکر است که امنیت زیست‌محیطی به عنوان یکی از ابعاد هفت‌گانه امنیت انسانی، نقش کلیدی در دستیابی به توسعه پایدار ایفا می‌کند و توسعه پایدار بدون تامین امنیت زیست‌محیطی امری غیر‌ممکن است.
واژگان کلیدی: امنیت، توسعه، نظام حقوق بین‌الملل، امنیت انسانی



[1] - دانشجوی دکتری، حقوق بین الملل، واحد بین­الملل قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، هرمزگان، ایران
[e-mail]


[2] - استاد تمام و عضو هیات علمی، دانشگاه تهران، تهران، ایران: نویسنده مسئول
[e-mail]


[3] - استاد تمام و عضو هیات علمی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
[e-mail]


[4] - استاد تمام و عضو هیات علمی، دانشگاه واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، هرمزگان، ایران
[e-mail]

کلیدواژه‌ها

امنیت؛ توسعه؛ نظام حقوق بین‌الملل؛ امنیت انسانی

مراجع