حکمت و عرفان در شعر حمّانی علوی

عرفان اسلامی

مقاله 7، دوره 15، شماره 57، آبان 1397، صفحه 139-150   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

بابک ملائی¹؛ محمدجواد اسماعیل غانمی^{* 2}

¹دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات عرب، واحد آبادان، ‌دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان،ایران.

²استادیار گروه زبان و ادبیات عرب، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران.

چکیده

حکمت و عرفان در همه دوره‌های ادبی جولانگاه شاعران بوده است. شعر، حکمت و عرفان از موارد تلاقی ادبیات با اندیشه‌های دینی است حمّانی سروده‌های عرفانی خود را با حکمت و پند و اندرز در آمیخته و با تأثیرپذیری از قرآن و احادیث اهل بیت، سروده‌های خود را که از دلش می‌جوشید، با معانی آسان و مُستقیم سعی در انتقال مضامین حکمت‌آمیز به مخاطب را داشته است این مضامین شامل: پیروی از اهل بیت(ع)، دل نبستن به دنیا، نافرمانی از هوا و هوس، جهاد با نفس، درس گرفتن از ایام پیری است. نگارنده این مقاله درصدد است به بررسی و شرح اشعار این شاعر شیعی در زمینه حکمت و عرفان بپردازد.

کلیدواژه‌ها

حکمت؛ عرفان؛ حمانی- شعر

مراجع