تاثیر مکمل پره‌بیوتیک سل‌ماناکس بر بافت آبشش و کبد ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان در دوره پرورشی و مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس

آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی

مقاله 4، دوره 12، 4 (48) زمستان، دی 1397، صفحه 337-355   

نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

امین خدادادی¹؛ عادل حقیقی^{* 2}؛ حسن ملکی نژاد³؛ امیر توکمه چی⁴؛ محمد افشار نسب⁵

¹گروه بهداشت، بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

²دانشیار گروه پاتولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

³استاد گروه فارماکولوژی و سم شناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران استاد مرکز تحقیقات سلامت مواد غذایی و آشامیدنی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران

⁴دانشیار گروه باکتری شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

⁵استادیار گروه بهداشت، بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

امروزه استفاده از ترکیبات پره­بیوتیکی در جهان گسترش فراوانی یافته ­است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تغذیه­ای غلظت­های مختلف محصول تجاری پره­بیوتیک سل­ماناکس (حاوی ترکیبات فعال دیواره مخمر ساکارومایسیس سرویزیه به همراه مانان الیگوساکارید) بر بافت­های آبشش و کبد ماهیان تغذیه­شده با پره­بیوتیک مذکور در طول دوره پرورش و در مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس بود. ماهیان قزل­آلای رنگین­کمان با میانگین وزنی 45/1±08/19 گرم به­مدت 60 روز با جیره حاوی غلظت­های مختلفپره­بیوتیک سل­ماناکس (0، 1/0، 5/0 و 1 درصد) تغذیه شدند. در روز 60 مطالعه،بیماری یرسینیوزیس توسط تزریق داخل صفاقی سوسپانسیون باکتری،در همه گروه­های آزمایشی به صورت تجربی ایجاد گردید. نمونه­های بافت­شناسی در روزهای صفر، 30 و 60 مطالعه و همچنین پس از آزمون مواجهه تجربی تهیه شد.­ نتایج نشان­دهنده تاثیر غلظت­های مختلف پره­­بیوتیک سل­ماناکس بر بافت‌های کبد و آبشش در روز­های 30 و 60 مطالعه بود. بهترین تاثیر بافتی در دوره پرورشی مربوط به تیمار­های تغذیه­شده با غلظت‌های 1/0 و سپس 5/0 درصد بود و نیز در زمان مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس کمترین جراحات بافتی کبد و آبشش‌ها مربوط به تیمار تغذیه­شده با غلظت 1/0 درصد پره­بیوتیک سل­ماناکس بود که از لحاظ آماری دارای تفاوت معنی­داری با سایر گروه­ها بود (05/0>p). با توجه به نتایج این بررسی مشخص شد که افزودن پره­بیوتیک سل­ماناکس به جیره ماهی قزل­آلای رنگین­کمان با غلظت 1/0 درصد، سبب بهبود پارامترهای بافتی در طول دوره پرورشی و کاهش ضایعات بافتی در زمان مواجهه با بیماری یرسینیوزیس می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

پره‌بیوتیک؛ یرسینیوزیس؛ قزل‌آلای رنگین‌کمان؛ آبشش؛ کبد

مراجع

• Akhlaghi, M. and Sharifi Yazdi, H. (2008). Detection and identification of virulent Yersinia ruckeri: the causative agent of enteric red mouth disease in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) cultured in Fars province, Iran. Iranian Journal of Veterinary Research, 9(4): 347-352.
• Akhter, N., Wu, B., Memon, A.M. and Mohsin, M. (2015). Probiotics and prebiotics associated with aquaculture, a review. Fish and Shellfish Immunology, 45: 733-741.
• Balcázar, J.L., De Blas, I., Ruiz-Zazuela, I., Cunningham, D., Vandrell, D. and Muzquiz, J.L. (2006). The role of probiotics in aquaculture. Veterinary Microbiology, 114: 173-186.
• Balcázar, J.L., Vendrell, D., De Blas, I., Ruiz-Zarzuela, I., Muzquiz, J.L. and Gironés, O. (2008). Characterization of probiotic properties of lactic acid bacteria isolated from intestinal microbiota of fish. Aquaculture, 278: 188-191.
• Bron, P.A., Van Baarlen, P. and Kleerebezem, M. (2014). Emerging molecular insights into the interaction between probiotics and the host intestinal mucosa. Nature Reviews Microbiology, 10: 66-78.
• Custódio, M.F. (2014). The effects of mannan-oligosaccharide supplementation on the skin and gut epithelium health status of European seabass (Dicentrarchus labrax). Aquaculture and Fisheries, 14: 2-14.
• Dimitroglou, A., Merrifield, D.L., Spring, P., Sweetman, J., Moate, R. and Davies, S.J. (2010). Effects of mannan oligosaccharide (MOS) supplementation on growth performance, feed utilisation, intestinal histology and gut microbiota of gilthead sea bream (Sparus aurata). Aquaculture, 300: 182-188.
• El-Haroun, E.R., Goda, A. and Chowdhury, M.A.K. (2006). Effect of dietary probiotic Biogen® supplementation as a growth promoter on growth performance and feed utilization of Nile tilapia Oreochromis niloticus (L.). Aquaculture Research, 37(14): 1473-1480.
• Gatesoupe, F.J. (2002). Probiotic and formaldehyde treatments of Artemia nauplii as food for larval pollack, Pollachius pollachius. Aquaculture, 212: 347-360.
• Gültepe, N., Sabri Kesbic, O. and Acar, Ü. (2015). Effects of Prebiotic Mannanoligosaccharides (MOS) on Histology and Biochemical Blood Parameters of Gilthead Seabream, Sparus aurata. The Israeli Journal of Aquaculture, 67(2015): 1072-1078.
• Johnson-Henry, K.C., Mitchell, D.J., Avitzur, Y., Galindo-Mata, E., Jones, N.L. and Sherman, P.M. (2004). Probiotics Reduce Bacterial Colonization and Gastric Inflammation in H. pylori-Infected Mice. Digestive Diseases and Sciences, 49: 1095-1102.
• Kaur, T. and Bansal, M.P. (2006). Selenium enrichment and anti-oxidant status in baker’s yeast, Saccharomyces cerevisiae at differentsodium selenite concentrations. Nutrition Hospitalaria, 21: 704-708.
• Khodadadi, A., Arabzadeah, P., Rasouli, S., Moradpoor, A. and Abediyan, A. (2014). Survey of rainbow trout moetality in cage culture farms in Hasanloo Dam, West Azerbaijan province. Journal of Veterinary Clinical Pathology, 8(3): 461-522. [In Persian]
• Khodadadi, A., Haghighi, A. and Nekoui Fard, A. (2017). Probiotic and prebiotic in aquaculture (with emphasis cold-water fishes). 1st ed., Tabriz: Parivar, pp: 1-52. [In Persian]
• Kristiansen, M., Merrifield, D.L., Gonzalez Vecino, J.L., Myklebust, R. and Ringø, E. (2011). Evaluation of prebiotic and probiotic effects on the intestinal gut microbiota and histology of Atlantic salmon (Salmo salar L.). Journal of Aquaculture Research and Development, 9(S1): 1-8.
• Li, Z., Yang, S., Lin, H., Huang, J., Watkins, P.A., Moser, A.B., et al. (2003). Probiotics and antibodies to TNF inhibit inflammatory activity and improve nonalcoholic fatty liver disease. Hepatology, 11: 720-726.
• Merrifield, D.L., Dimitroglou, A., Foey, A., Davies, S.J., Baker, R.T.M., Bøgwald, J., et al. (2010). The current status and future focus of probiotic and prebiotic applications for salmonids. Aquaculture, 302: 1-18.
• Merrifield, D.L., Harper, G., Mustafa, S., Carnevali, O., Picchietti, S. and Davies, S.J. (2011). Effect of dietary alginic acid on juvenile tilapia (Oreochromis niloticus) intestinal microbial balance, intestinal histology and growth performance. Cell and Tissue Research, 344: 135-146.
• Merrifield, D.L. and Ringø, E. (2014). Aquaculture nutrition: gut health, probiotics, and prebiotics. 1st ed., Wiley Blackwell Publishes: Electronic Formats, pp: 125-500.
• Nikoskelainen, S., Ouwehand, A., Salminen, S. and Bylund, G. (2001). Protection of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) from furunculosis by Lactobacillus rhamnosus. Aquaculture, 198 (3-4): 229-236.
• Pérez, T., Balcázar, J.L., Ruiz-Zarzuela, I., Halaihel, N., Vendrell, D., de Blas, I., et al. (2010). Host–microbiota interactions within the fish intestinal ecosystem. Mucosal Immunology, 3: 355-360.
• Pérez-Sánchez, T., Ruiz-Zarzuela, I., De Blas, I. and Balcázar, J.L. (2013). Probiotics in aquaculture: a current assessment. Reviews in Aquaculture, 10: 1-10.
• Rayes, N., Seehofer, D., Theruvuth, T., Schiller, R.A., Langrehr, J.M., Jonus, S., et al. (2004). Supply of pre- and probiotics reduces bacterial infection rates after liver transplantation—a randomized, double-blind trial. American Journal of Transplantation, 5: 125-130.
• Rishi, P., Kaur Mari, S., Bharrhan, S., Shukla, G. and Rupinder, T. (2009). Protective efficacy of probiotic alone or in conjunction with a prebiotic in Salmonella-induced liver damage. FEMS Microbiology Ecology, 69: 222-230.
• Roberts, R.J. (2001). The immunology of teleost. 1st ed., UK: London, W.B. Saunders, pp: 133-150.
• Sealy, W.M., Barrows, F.T., Johansen, K.A., Overturf, K., LaPatra, S.E. and Hardy, R.W. (2007). Evaluation of the ability of partially autolysed yeast and Grobiotic-A to improve disease resistance in rainbow trout. North American Journal of Aquaculture, 69: 400-406.
• Staykov, Y., Spring, P. and Denev, S. (2005). Influence of dietary Bio-Mos® on growth, survival and immune status of rainbow trout (Salmo gairdneri irideus G.) and common carp (Cyprinus carpio). In: Nutritional Biotechnology in the Feed and Food Industries. 1st ed., Nottingham University Press, pp: 333-343.
• Staykov, Y., Spring, P., Denev, S. and Sweetman, J. (2007). Effect of a mannan oligosaccharide on the growth performance and immune status of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss). Aquaculture International, 15: 153-161.
• Taheri Mirghaed, A., Ebrahimzadeah, S.M., Nouri Mogehi, M.H. and Agahi, N. (2014). Colour Atlas of Fish Pathology.  1st ed., Iran: Tehran, Jahad Daneshgahi Publishes, pp: 111-302.
• Tukmechi, A., Rahmati Andani, H.R., Manaffar, R. and Sheikhzadeh, N. (2011). Dietary administration of beta-mercapto-ethanol treated Saccharomyces cerevisiae enhanced the growth, innate immune response and disease resistance of the rainbow trout, Oncorhynchus mykiss. Fish Shellfish Immunology, 30: 923-928.
• Yadav, M. and Schorey, J.S. (2006). The β-glucan receptor dectin-1 functions together with TLR2 to mediate macrophage activation by mycobacteria. Blood, 108: 3168-3175.