اصول حقوقی حاکم بر داوری سازمان جهانی مالکیت فکری

تحقیقات حقوقی بین المللی

مقاله 4، دوره 11، شماره 42، دی 1397، صفحه 81-106   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

علی زارع¹؛ جمشید ابراهیمی رامندی^{* 2}

¹استادیار گروه حقوق خصوصی دانشکده حقوق و علوم سیاسی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات

چکیده

امروزه، داوری در حل و فصل اختلافات تجاری بین‌المللی نقش بسزایی دارد و مزایای استفاده از داوری به عنوان یکی از بهترین شیوه‌های جایگزین حل و فصل اختلافات، موجب گرایش روزافزون تجار به آن گردیده است. از طرف دیگر شناسایی حقوق مالکیت فکری در معاهدات مختلف و الحاق کشورها به سازمان جهانی مالکیت فکری و گسترش تجارت الکترونیکی و همچنین اختلافات راجع به آنها از قبیل اختلاف در مورد علایم و اسامی تجاری، مجوزهای حق نشر، حق اختراع و اختلافات تجاری گسترده و مستحدثه در حوزه رایانه ای بر سر موضوعاتی چون مالکیت داده ها، انتقال داده ها، نرم افزارها که همگی دارای ویژگی های مشترک هستند مقررات داوری ویژه‌ای را می‌طلبد. اختلافات مذکور باید سریع‌تر و بدون اینکه اطلاعات مربوط به حقوق مالکیت فکری طرفین افشاء گردد حل و فصل شود؛ با توجه به اهمیت یافتن حقوق مالکیت فکری، داوری شیوه ای مناسب برای اختلافات مربوط به این دسته از حقوق خواهد بود. چراکه این گونه اختلافات نیاز بیش‌تری به سرعت در رسیدگی و صدور رای قطعی دارد. از این رو، سازمان جهانی مالکیت فکری (وایپو) با ایجاد مرکز داوری و میانجی گری، مقرراتی را برای حل و فصل اختلافات از طریق داوری وضع نموده است؛

کلیدواژه‌ها

وایپو؛ داوری؛ اصل سرعت؛ سری بودن؛ اصل الکترونیکی شدن دادرسی