اثربخشی روش بازی درمانی خانواده محور بر مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان با اختلال یادگیری در دوره ابتدایی

روانشناسی اجتماعی

مقاله 4، دوره 6، شماره 49، بهمن 1397، صفحه 35-44   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

گلنار امیرطهماسب^{* 1}؛ فریبرز باقری²؛ خدیجه ابوالمعالی³

¹دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²دانشیار، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³دانشیار، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روش بازی درمانی خانواده محور بر مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان با اختلال یادگیری در دوره ابتدایی بود. این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان دوره ابتدایی دارای اختلال یادگیری مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره آرامان شهر تهران در سال 1396 بودند. نمونه پژوهش 32 نفر از آنان بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 45 دقیقه‌ای با روش بازی درمانی خانواده محور آموزش دید. گروه‌ها مقیاس مشکلات عاطفی-رفتاری راتر را در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکووا) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین گروه‌های آزمایش و کنترل در همه مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر روش بازی درمانی خانواده محور باعث کاهش معنادار مشکلات پرخاشگری و بیش‌فعالی، اضطراب و افسردگی، ناسازگاری اجتماعی، رفتارهای ضداجتماعی و کمبود توجه کودکان با اختلال یادگیری شد (001/0P<). بنابراین روش بازی درمانی خانواده محور باعث کاهش مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان با اختلال یادگیری شد.

کلیدواژه‌ها

بازی درمانی؛ مشکلات عاطفی-رفتاری؛ اختلال یادگیری؛ کودکان

مراجع