مشکلات مراقبان نزدیک بیماران مبتلا به آلزایمر و رابطه آن با سلامت روان مراقبان

فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

مقاله 6، دوره 5، شماره 19، آذر 1395، صفحه 93-105   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

فرح جعفری¹؛ سیاوش چگینی²؛ هوشنگ جدیدی³

¹کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات ساوه

²عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

³استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

چکیده

بیماری آلزایمر یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که به تدریج توانایی ذهنی بیمار تحلیل می رود و باعث بروز نابسامانى در کارکردهاى شناختى، شخصیت، اندیشه و ادراک فرد مى شود. هدف: این پژوهش به بررسى مشکلات مراقبان نزدیک بیمار مبتلا به آلزایمر و رابطه آن با سلامت روان مراقبان پرداخته است. روش: روش پژوهش همبستگی بود و در این مطالعه ٤٨ مراقب نزدیک بیمار آلزایمرى در شهر تهران که حداقل ٦ ماه تجربه مراقبت داشتند  با روش نمونه­گیرى هدفمند وارد مطالعه شدند. داده ها به وسیله پرسش نامه های اطلاعات فردى، سلامت عمومی گلدبرگ و ارزیابى تحمل مراقبت کننده از بیماران جمع آوری گردید. یافته ­ها: با توجه به آزمون سلامت عمومی که هرچه نمره آزمون بالاتر باشد، آزمودنی ها از سلامت روان کمتری برخوردارند، آزمودنى­ها در آزمون سلامت عمومی میانگین نمره 81/28 را کسب کردند که نشان دهنده ناراحتى خفیف است. آزمون همبستگى پیرسون وجود رابطه معنى دار بین مشکلات مراقبتى و سلامت روان را نشان داده است. نتیجه ­گیری: از این رو، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مراقبان نزدیک بیماران آلزایمرى، همچنان در معرض اختلالات جسمى و روحى و اجتماعى می باشند. از این رو، نهادهاى مسئول و اعضای خانواده بیماران آلزایمرى باید درباره این مسئله، توجه خاصی به این گروه از مراقبان داشته باشند که با کاهش فشاربار مراقبتی، توان حل مسئله و امیدواری در زندگی مراقبت کنندگان افزایش می­یابد و هم چنین در سیر بیماری توأم با آرامشِ بیماران مؤثر مى­باشد.

کلیدواژه‌ها

آلزایمر؛ مراقب نزدیک بیمار؛ سلامت روان؛ فشار بار مراقبتی

مراجع