بررسی اثر سولفات روی بر رشد و نمو ارقام گندم شمال فارس

مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

مقاله 5، دوره 4، شماره 11، بهمن 1391، صفحه 47-60   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سید حسین میرطالبی^{* 1}؛ محمد رضا خواجه‌پور²؛ سید ماشاالله حسینی³؛ علی سلیمانی⁴

¹مربی دانشگاه پیام نور

²دانشیار سابق دانشگاه صنعتی اصفهان

³استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس

⁴دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان

چکیده

کمبود روی در گیاهان از طریق کاهش تولید مواد فتوسنتزی و اکسین موجب نقصان رشد و عملکرد دانه گندم می‌گردد. به منظور تعیین اثر سولفات روی بر رشد و نمو ارقام گندم آزمایشی در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی اقلید، با آرایش کرت های خرد شده به صورت بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار در سال زارعی 87-1386 به اجرا در آمد. فاکتور اصلی شامل سطوح، صفر، 30 و 60 کیلوگرم سولفات روی (حاوی 36 درصد روی) در هکتار و فاکتور فرعی ارقام زرین ، الوند و شهریار بود. افزایش سطوح سولفات روی باعث افزایش معنی‌دار وزن خشک گیاه در اوایل ساقه دهی و وزن خشک برگ، ساقه، سنبله و وزن خشک کل در مرحله گرده افشانی و بیوماس کل، عملکرد دانه و شاخص برداشت در مرحله رسیدگی فیزیولوژیک گردید. ارقام زرین و الوند به طور معنی‌داری وزن خشک برگ، ساقه، سنبله، وزن خشک کل در گرده افشانی و بیوماس کل، عملکرد دانه و شاخص برداشت بیشتری نسبت به رقم شهریار در مرحله رسیدگی فیزیولوژیک داشتند. افزایش سطوح سولفات روی و ارقام تأثیری بر مراحل نموی نداشتند. در این مطالعه بیشترین رشد رویشی و عملکرد دانه با مصرف 60 کیلوگرم سولفات روی در هکتار در ارقام الوند و زرین (به ترتیب 10040 و 10030 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. لذا این مقدار سولفات روی در هکتار و ارقام الوند و زرین ممکن است برای تولید گندم در شرایطی مشابه با مطالعه حاضر مناسب باشد.

کلیدواژه‌ها

ارقام گندم؛ سولفات روی؛ عملکرد دانه؛ مراحل نمو؛ وزن خشک