سیاست خارجی تعامل گرای چین و نظم جهانی

فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی

مقاله 3، دوره 3، شماره 9، اسفند 1390، صفحه 17-23   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

محمد رضا رستمی¹؛ حسین دهشیار²

¹دکترای روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی.

²استادیار و عضو هیأت علمی گروه روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

سیاست خارجی تعامل گرای چین در سه دهه گذشته توانسته زمینه همکاری چین با غرب را به وجود آورد و به بقای حزب کمونیست چین و بهبود موقعیت بین المللی پکن مدد رساند. یکی از ابهامات اساسی در مورد مقاصد آتی چین که با توجه به رشد اقتصادی و افزایش نقش آفرینی این کشور وجود دارد، نوع مواجهه یک چین قدرتمند با هنجار ها و قواعد نظم موجود بین المللی است. برخی با قلمداد کردن رویه های منعطف در سیاست خارجی چین به منزله تاکتیک هایی جهت ممانعت از واکنش رقبا و همسایگان به فرایند توسعه چین، بر این باورند که پکن در بلند مدت و با به بار نشستن طرح های توسعه، رویکردهای تقابل جویانه و بی ثبات ساز در قبال نظم لیبرال- دموکراتیک حاکم در پیش خواهد گرفت. این مقاله بر خلاف این دیدگاه استدلال می کند که کارکرد مثبت قواعد لیبرال در ارتقای موقعیت چین به تثبیت آن قواعد و سهیم شدن این کشور در پاسداشت آنها منجر می گردد.

کلیدواژه‌ها

چین؛ سیاست خارجی؛ غرب؛ تعامل؛ نظم جهانی