بررسی اثر هورمون آبسیزیک اسید بر افزایش تحمل خشکی گیاه علفی رستاخیزی Sporobolus stapfianus Sporobolus pyramidalis در مقایسه با گیاه علفی و غیررستاخیزی

فیزیولوژی محیطی گیاهی

مقاله 1، دوره 9، ویژه بهار، اردیبهشت 1393، صفحه 1-11   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

هوشنگ امیریان^{* 1}؛ حمیدرضا قاسمپور²؛ مه لقا قربانلی³؛ سکینه ونایی⁴؛ حمید رضا قاسمی⁵

¹1 کارشناس‌ارشد، گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه

²2 استاد، گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه

³3 استاد، گروه زیست‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان

⁴4 دانشجوی دکتری، گروه زیست‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان

⁵5 دانشجوی دکتری، گروه زیست‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان

چکیده

چکیده
در این تحقیق به بررسی اثر دهیدراسیون بر محتوای نسبی آب، میزان کلروفیلی و آزمون زنده مانی سلول‌ها در دو گیاه Sporobolus stapfianuوSporobolus pyramidalisطی خشک شدن پرداخته شد. همچنین با اعمال جداگانة تنش خشکی بر روی بافت‌های برگ هر دو گیاه، میزان نشت الکترولیت‌ها از بافت‌های برگ به عنوان فاکتوری برای اندازه گیری میزان آسیب وارده آمده به غشاهای سلول، مورد ارزیابی قرار گرفت. اعمال تنش بر روی نمونه‌ها به‌مدت 50 روز با قطع کامل آبیاری انجام گردید و در طول این مدت (با فواصل 10 روز یک بار) از بافت‌های هوایی دو گیاه نمونه برداری با سه تکرار صورت گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که کاهش محتوای نسبی آب از 96 درصد در برگ‌های کاملاً آبدار به 8 درصد در برگ‌های خشک، منجر به کاهش در محتوای کلروفیلی هر دو گیاه گشت. همچنین نتایج بدست آمده از بررسی میزان نشت الکترولیت‌ها از بافت‌های برگی هر دو گیاه، با داده‌های حاصل از آزمون زنده مانی سلول‌ها، همخوانی و رابطة قابل قبولی را نشان داد. در مجموع، نتایج داده‌ها با فاکتورهای مطالعه شده در گیاهان رستاخیزی و نقش آنها در القاء مقاومت به خشکی هماهنگی داشت.  

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: آزمون زنده مانی سلول؛ گیاهان رستاخیزی؛ محتوای کلروفیلی؛ محتوای نسبی آب؛ مقاومت به خشکی؛ نشت الکترولیت‌ها